W pogoni za Kestrel »Dlaczego to nie jest dobry pomysł?

Przydatne i interesujące do obejrzenia

W Niemczech występuje dostateczna liczba pustułek, co wynika głównie z faktu, że prawie wszędzie są one traktowane życzliwie. Jako typowi hodowcy budowlani chętnie akceptują budki lęgowe i oferowane miejsca. Kiedy pustułki wybierają otwarte miejsce lęgowe, takie jak krokwie, odchody i sklepienia są jedynymi uciążliwymi.

Pustułka charakteryzuje się zdolnością do polowania na irytujące i destrukcyjne norniki. Gdy nie ma w ofercie norników, poluje na małe gryzonie, aw razie potrzeby na dżdżownice.

Zaoferuj miejsce lęgowe, a tym samym zastąp przeganianie

Pustułka, która nie jest zagrożona wyginięciem w Niemczech i Europie Środkowej, jest chroniona przez ogólne prawo ochrony przyrody i jako ptak drapieżny nie może być ścigana, raniona ani zabijana.

Mieszka przez cały rok w Niemczech i często jest lojalny wobec swojego mniejszego lub większego obszaru. Jeśli norniki wyczerpią się w pewnym momencie, czasami przesuwają się tylko kilka kilometrów dalej. Ewentualne przegonienie lub odjechanie można i prawie we wszystkich przypadkach zastąpić oferowaniem miejsca lęgowego.

Budka lęgowa chroni przed wybrzuszeniami i odchodami

Ci, którzy oferują budkę lęgową, pozbywają się problemu z odchodami. Następujące czynniki konstrukcyjne tworzą prawie na pewno akceptowane miejsce rozrodu:

  • Prostokątne drewniane pudełko otwierane do przodu
  • Szerokość około pięćdziesięciu centymetrów
  • Wysokość około czterdziestu centymetrów
  • Głębokość około stopy
  • Ściana frontowa jako balustrada o wysokości od 10 do 15 cm
  • Balkon wykonany z dwóch listew (minimum 25 cm szerokości, lepiej na całej szerokości)
  • Wywierć w podłodze otwory wentylacyjne o średnicy od czterech do pięciu milimetrów

Wysokie miejsce zawieszenia powinno być w półcieniu i nie skierowane na południe ani zachód. Każdy kierunek jest odpowiedni pod szerokim okapem.

porady i wskazówki

Niezwykle zręczna pustułka może również złapać przestraszone ptaki od wewnątrz za nogę przez ciasne oczka w drucie wolierowym i wyciągnąć je na zewnątrz. Druga, lekko przesunięta warstwa drutu, prawdopodobnie ze szczeliną, eliminuje to ryzyko.

Interesujące artykuły...