Unikaj wszelkich skrajności
Ogólnie świeży tynk zewnętrzny nie toleruje skrajności. Dotyczy to zarówno temperatury, jak i wilgotności. Należy za wszelką cenę unikać nakładania tynku zewnętrznego zimą i latem. O ile ochrona latem jest możliwa dzięki sztucznemu zacienianiu, np. Przy rusztowaniach podwieszanych, mróz może zdecydowanie utrudnić wiązanie tynku zewnętrznego.
Rzemieślnicy i producenci podają temperaturę obróbki w zakresie od pięciu do trzydziestu stopni Celsjusza. Należy zauważyć, że ten zakres temperatur nie spadnie poniżej ani nie zostanie przekroczony, dopóki nie zostanie całkowicie ustawiony. Na obszarach przygranicznych należy również wziąć pod uwagę inne czynniki, takie jak wilgotność i deszcz.
Grubość tynku i czas wiązania
Mówiąc prościej, tynk reaguje podobnie jak beton i zaprawa (7,79 € na Amazon *) poprzez parowanie zawartej w nim wody. Jeśli zniknie równomiernie w odpowiedniej ilości i w odpowiednim czasie, tynk wytworzy wymaganą hydrauliczną siłę wiązania. Dotyczy to każdej zmiany.
Czynnikami mającymi wpływ na wrażliwość tynku zewnętrznego na temperaturę oraz na wiązanie jest grubość tynku.
Z reguły dla każdego milimetra grubości warstwy czas schnięcia wynosi jeden dzień. Czas ten ulega skróceniu, gdy temperatura zewnętrzna jest zbyt wysoka (od około 25 stopni). Jeśli tynk zewnętrzny zamarznie, proces wiązania ustaje. W najgorszym przypadku temperatury zewnętrzne poniżej czterech stopni działają jako producent lodowych bomb wybuchowych, które bezpośrednio uszkadzają tynk zewnętrzny.
W przypadku wykonywania kompozytowego systemu ociepleń z tynkiem zewnętrznym należy uwzględnić wpływ materiału izolacyjnego na temperaturę. Plandeki izolacyjne pokryte folią i tworzywa sztuczne mogą ograniczać zakres temperatur, w których zachodzi niezakłócony proces wiązania.
porady i wskazówki
Jeśli proces konstrukcyjny i postęp w nowym budynku przesunie datę tynkowania na „niebezpieczne” pory roku i temperatury pogodowe, powinieneś pomyśleć o odroczeniu tynkowania w sensie rozwiązania trwającego dekadę.