Mostek wiążący przeciw właściwościom zasysającym i jako środek wspomagający przyczepność
Jeśli zastosowano izolację wewnętrzną ze Styroduru, istnieją dwa sposoby tapetowania powierzchni:
- Zastosowanie mostu tynkarskiego jako warstwy nośnej
- Klejenie makulatury lub pod-tapety
Obie metody „zamykają” pory powierzchni, co po wyschnięciu spowodowałoby usunięcie wody z bezpośrednio nałożonej masy do tapet. Podczas procesu suszenia pasta „wysychała”. Przynajmniej częściowe pojawienie się pylistej konsystencji prowadzi do utraty przyczepności i przyczepności.
Należy wziąć pod uwagę dyfuzję i wilgotność
Niezbędne przygotowanie zawsze prowadzi do hermetycznego i wodoszczelnego uszczelnienia ocieplonej ściany. Aby uniknąć pocenia się ścian i tworzenia się wilgoci pod Styrodurem, obliczane jest zachowanie dyfuzyjne muru i ściany. Paroizolacja jest zwykle nieunikniona w następujących okolicznościach:
- Zewnętrzna ściana
- ciężki mur
- rodzaje tapet otwartych na dyfuzję
Suszenie jest decydującym czynnikiem przy przechowywaniu
W celu ograniczenia siły ssącej Styroduru, mostek sczepny nakłada się po malowaniu rozcieńczonym klejem. Tynk lub tapetę przykleja się bezpośrednio lub nakłada na wysuszoną uszczelkę nowym klejem. Informacje producenta dotyczące używanego produktu wyjaśniają prawidłową procedurę.
Proces wysychania pasty ma decydujące znaczenie dla trwałego utrzymania tapety. Większość tradycyjnych klejów do tapet po wyschnięciu uwalnia zawartą w nich wodę. „Naturalne” parowanie przez tapetę otwartą na dyfuzję tworzy i utrzymuje przyczepność na całej powierzchni.
Jeśli suszenie jest ograniczone fizycznie, „nienaturalne” parowanie może prowadzić do częściowej utraty przyczepności. Zamknięte, szczelne tapety z włókniny nie nadają się na Styrodur. Cięższe i tekstylne tapety można mocować za pomocą trwalszego kleju do tworzyw sztucznych zamiast pasty do tapet.
porady i wskazówki
Zawsze odczekać, aż pasta całkowicie wyschnie, przed uszczelnieniem tapety na Styrodur, np. Malowaniem. Zbyt wczesne zamykanie może również prowadzić do opóźnień w uszkodzeniach siły wiązania.