Zmienione wymagania i zaawansowane tynki
W szczególności zmieniona sytuacja z izolacją termiczną, ale także zasadniczy postępujący rozwój doprowadziły do powstania wielu rodzajów tynków i systemów tynkarskich. Po pierwsze, rozróżnia się czyszczenie na sucho i czyszczenie na mokro. Suche tynki to odpowiednie panele lub elementy formowane, które są używane. Ten przewodnik dotyczy szeroko stosowanych mokrych tynków.
Zróżnicowanie tynków według różnych kryteriów
Rozróżnienie między tynkami jest również tak trudne, ponieważ są one również różnicowane według różnych kryteriów:
- w zależności od rodzaju spoiwa
- po dopłatach
- według funkcji
- według rodzaju użytkowania
- po obróbce technicznej
- w zależności od rodzaju dostępnej powierzchni
Dlatego też tynki podlegają różnym normom DIN. Szczególnie ważna jest niemiecka norma DIN V 18550 i ogólnoeuropejska norma DIN EN 13279. Obecnie bardzo często stosowane są również tynki z żywic syntetycznych zgodne z normą DIN 18558 część 1.
Rodzaje tynków w zależności od rodzaju dopłaty
Rozróżnienie między różnymi segregatorami jest bardzo powszechne. Są one podzielone na następujące trzy grupy:
- tynki organiczne z np. żywicą syntetyczną lub gipsem jako środkiem wiążącym
- mineralne tynki nieorganiczne z dodatkiem np. silikatu, wapna, cementu, ale także gliny
Szczegółowe informacje o poszczególnych tynkach organicznych i mineralnych znajdziesz w dalszej części poradnika.
Tynk zgodnie z rodzajem kruszywa
Różne (dodatkowe) właściwości można ustawić za pomocą dopłat. W ten sposób można ustawić wytrzymałość na rozciąganie i ściskanie, zabarwienie, dowolne zbrojenie lub pożądaną strukturę. W ostatnich latach przewodnictwo cieplne również zyskuje na znaczeniu. Ale odporność na mech i glony (głównie w przypadku tynków zewnętrznych) można regulować (tynki silikatowe). Zróżnicowanie dopłat:
- kruszywa organiczne, takie jak włókno szklane lub słoma
- kruszywa mineralne, takie jak mączka skalna (np. mączka marmurowa), piasek kwarcowy, żwir, mączka ceglana
- Lekkie kruszywa, takie jak szkło piankowe i keramzyt, wermikulit lub styropian
- Dodatki
- Wynagrodzenie / uszlachetnienia takie jak granulat plastikowy
Różniczkowanie według funkcji
Tynki bazowe wykorzystują cement jako spoiwo i, jak sama nazwa wskazuje, są powszechne w obszarze cokołu i wokół piwnicy. Tynk wielowarstwowy może składać się z promotora przyczepności, podłoża tynkowego, zbrojenia tynku i tynku wykończeniowego (również tynk drobnoziarnisty). Dzieje się tak również w przypadku kompozytowego systemu izolacji termicznej (ETICS). Na płytach termoizolacyjnych wykonywany jest podkład tynkarski ze zbrojeniem, a następnie tynk wykończeniowy. Tynki zbrojeniowe nie są bardzo wytrzymałe na ściskanie, ale są rozciągliwe; przy konwencjonalnych tynkach wykończeniowych i wykończeniowych jest dokładnie odwrotnie.
Dodatkowo w strefie piwnic znajdują się tynki ofiarne (które np. Absorbują sole), tynki renowacyjne, zaporowe do uszczelniania, zatrzymujące wilgoć (np. Gliniane czy gipsowe), następnie oczywiście tynki zewnętrzne (tynki elewacyjne i tynki do ETICS) oraz tynki wewnętrzne. Tynk silikatowy jest często stosowany jako zwykły tynk elewacyjny (bez ETICS).
Tynki wg zastosowania (struktura powierzchni, stan)
Należy wymienić tynk mozaikowy, tynk szorstki, tynk drapany, tynk strukturalny, tynk czarny itp.
Zróżnicowanie ze względu na obróbkę techniczną i projekt powierzchni
Przede wszystkim brana jest pod uwagę technika obróbki, tj. Tynk cierny, gładki, filcowy, rolowany (49,99 € w Amazon *) lub szczotkowany opis obróbki; Tynk modelarski, tynk rustykalny, tynk z kamienia naturalnego, tynk drapany itp., Wynikająca z tego struktura powierzchni, która również koreluje z zastosowanym tynkiem.
Tynki mineralne i organiczne
Na koniec chcemy rzucić więcej światła na różnice między tynkami mineralnymi, organicznymi i lekkimi, wraz z przykładami i typowymi obszarami zastosowania.
Tynki gipsowe (organiczne) i gliniane (mineralne)
Szczególne miejsce zajmują tynki gipsowe i gliniane. Tynki te bardzo silnie chłoną wilgoć, dlatego zazwyczaj nie nadają się jako tynk zewnętrzny. Tynki te mogą być stosowane tylko na zewnątrz budynków zabytkowych w ramach ochrony zabytków.
Z drugiej strony są bardzo cenione jako tynki wewnętrzne, ponieważ ponownie oddają wilgoć bez uszkodzeń. Więc regulujesz wilgotność. Tynki gipsowe stosuje się w konwencjonalnym budownictwie mieszkaniowym, natomiast tynki gliniane częściej stosuje się w budownictwie ekologicznym lub w budynkach historycznych.
Tynk z żywicy syntetycznej (organiczny)
Żywica syntetyczna, czyli plastik, występuje najczęściej w postaci dyspersji i nadaje tynkowi właściwości wysokiej jakości. Dlatego też tynki z żywicy syntetycznej są obecnie bardzo często stosowane jako tynk zewnętrzny. Tynki te tworzą elastyczną powierzchnię, woda nie może wnikać, ale są też w dużej mierze nieprzepuszczalne dla dyfuzji, co może być niekorzystne. Tynki z żywicy syntetycznej bardzo dobrze przylegają do różnych podłoży i można je również nakładać stosunkowo cienko.
Tynki mineralne
Do nowego tysiąclecia najważniejszymi były tynki mineralne, w których cement i wapno były spoiwami. Tynk cementowy (często jako podkład) staje się twardy i kruchy i dlatego jest podatny na pękanie. Z drugiej strony tynki wapienne są silnie przepuszczalne dla dyfuzji, ale także ponownie oddają wilgoć bez uszkodzeń. Jednak w związku z tym są raczej nieodpowiednie na mocno zwietrzałe elewacje. Często kompromisem są tynki wapienno-cementowe. Tynki wapienno-powietrzne i hydrauliczne tynki wapienne stosuje się w pomieszczeniach, natomiast wysokohydrauliczne tynki wapienne na zewnątrz.
Inne tynki łączące zalety tynków mineralnych i organicznych
Widzisz, każdy plaster ma zalety i wady. Właśnie dlatego różne substancje zostały ostatnio z przyjemnością zmieszane. Na przykład tynk silikatowy reaguje chemicznie, tworzy krzemionkę (szkło wodne wraz z dyspersją żywicy syntetycznej). Tynki z żywicy silikonowej, które składają się z dyspersji polimerowej i emulsji żywicy silikonowej, są ultranowoczesne. Jako tynki zewnętrzne tynki te są wodoszczelne od zewnątrz do wewnątrz, ale otwarte na dyfuzję od wewnątrz na zewnątrz, czyli przepuszczają parę wodną.
Tynkowanie na elewacjach ETICS
Szczególną rolę odgrywają również tynki na elewacjach ETICS. Podłoże tynku musi być elastyczne, tzn. Rozprowadzać naprężenia, co wymaga dużej wytrzymałości na rozciąganie. Dlatego stosuje się specjalne zbrojenie tynku matami z włókna szklanego. Następnie pojawia się właściwy tynk powierzchniowy. Ponieważ ma on odczyn zasadowy, należy zastosować odpowiednie maty z włókna szklanego. Szczegółowe instrukcje dotyczące wykonania zbrojenia ETICS można znaleźć tutaj.
Tynki jako tynki wewnętrzne i zewnętrzne
Wymienienie tutaj wszystkich tynków, opisanie właściwości i głównych obszarów zastosowania jest zbyt obszerne. Ale nie jest to wcale konieczne, ponieważ możliwe zastosowania są znormalizowane, a każdy tynk zawiera odpowiednie dane w arkuszu danych lub specyfikacji na opakowaniu. Oto różne klasyfikacje:
- PI a, b: jako tynk wewnętrzny, tynk zewnętrzny do małych obciążeń
- PI c: jako tynk wewnętrzny, do użytku konwencjonalnego, także w wilgotnych pomieszczeniach
- P II: jako tynk wewnętrzny również w pomieszczeniach wilgotnych, o podwyższonej odporności na ścieranie i tynk zewnętrzny wodoodporny i wytrzymały
- P III: zewnętrzna tynk piwniczny i cokół na zewnątrz
- P IV a, b, c: tynk wewnętrzny, zastosowanie konwencjonalne, podwyższona odporność na ścieranie
- P IV d: jako tynk wewnętrzny o niewielkich naprężeniach
- PV: tynk wewnętrzny, zwykłe zużycie, wyższa odporność na ścieranie
Różne klasyfikacje i podziały są wybierane przede wszystkim w zależności od podpowierzchni. Oprócz opisanej klasyfikacji producenci tynków podają również zalecenia dotyczące podłoża, dla którego poszczególne tynki są szczególnie odpowiednie.
porady i wskazówki
Równie ważna jak różne rodzaje tynków jest struktura systemów tynkarskich. Obejmuje to wzmocnienia tynku, takie jak wzmocnienia tynku i podłoże tynkowe. Możesz dowiedzieć się więcej na ten temat w połączonym przewodniku.
