Tynki wapienne i gipsowe
Dzięki rodzajom tynków w DIN można rozróżnić różne kompozycje, a tym samym porównać je ze sobą. Odrębną grupę (grupa P1) stanowią czyste tynki wapienne wg normy DIN „Zaprawa wapienna”.
Tynki gipsowe są nie tylko opisane w grupie P IV normy DIN 18550, ale także podzielone na różne grupy w normie DIN EN 13279 ze względu na ich różnorodność. W grę wchodzą różne czynniki zmieniające właściwości:
- udział wapna budowlanego w tynku
- Tynki zwykłe lub lekkie z różnymi kruszywami
- Tynki o specjalnej twardości powierzchni
Czyli - szczególnie w przypadku tynków gipsowych - zawsze trzeba zwracać uwagę na to, o jakim tynku mówisz oraz jakie dodatki i proporcje mieszania ma tynk. Odpowiednio mogą się różnić właściwości czyszczące.
Zalety tynku wapiennego
Czysty tynk wapienny jest zawsze najlepszą alternatywą dla tynku wewnętrznego. Tynki wapienne składają się prawie wyłącznie z naturalnych składników. Jest giętki, zwykle dobrze przylega i ma kilka głównych zalet dla klimatu wewnętrznego:
- silnie reguluje wilgotność
- pochłania nadmiar wilgoci z pomieszczenia
- jest tak silnie zasadowy, że pleśń nie może rosnąć (naturalnie zabija pleśń)
Ogólnie uważa się, że jest to najlepsza możliwa alternatywa dla tynku wewnętrznego, ale jest nieco bardziej skomplikowana w obróbce, co również zwiększa koszty tynku wewnętrznego. Można to oczywiście trochę zrekompensować własnym tynkiem wapiennym.
Zalety tynków gipsowych
Tynki gipsowe charakteryzują się przede wszystkim krótkim czasem odstania (szybkie schnięcie i dalsza obróbka) oraz zapewniają wyjątkowo gładkie powierzchnie. Nie wiąże wilgoci ani nie zabija pleśni.
porady i wskazówki
W tynku można oczywiście również wytwarzać mieszanki wapna i gipsu. Z reguły czysty tynk wapienny jest zawsze lepszą alternatywą dla tynku wapienno-gipsowego.