Odpowiednio wymieszany i starannie nałożony tynk gliniany ma właściwości izolujące i regulujące wilgoć. Przy odpowiednim przygotowaniu koszty mogą być niższe.
Upewnij się, że podłoże jest równe
Podłoże, które może podwoić koszty pracy na metr kwadratowy, ma duży wpływ na koszt tynku glinianego. Im bardziej równomiernie i mniej powierzchnia wyciąga wodę z wysychającej gliny, tym łatwiej jest tynkować. W przypadku podłoży wykonanych z różnych materiałów, tynk podtynkowy musi zapewnić jednolitość. W przypadku niektórych powierzchni ślepych tynkowanie należy przeprowadzić w dwóch warstwach, co zwiększa koszty. Krótki przegląd najpopularniejszych materiałów podłoża i przybliżonych kosztów materiałów i robocizny w metrach kwadratowych.
- Do płyt gipsowo-kartonowych od 15 euro, jeśli tynk gliniany zostanie nałożony jako cienki tynk szpachlowy, który powinien przede wszystkim mieć efekt wizualny
- W przypadku muru wykonanego z wypalanego kamienia bez klinkieru od dwudziestu euro przy grubości około jednego centymetra w jednej warstwie.
- W przypadku betonu, klinkieru i kamienia naturalnego od około 25 euro, ponieważ najczęściej gładkie powierzchnie są pokryte podkładem gruntującym lub tynkiem.
- W przypadku płyt pilśniowych z miękkiego drewna od 20 euro, jeśli płyty nadają się do tynkowania, a konwencjonalny tynk systemowy jest po prostu zastępowany tynkiem glinianym.
- Z drewnianymi elementami w murze, jak również z belkami ryglowymi od 25 euro, ponieważ powierzchnie drewniane są pokryte tynkiem, takim jak surowe maty lub juta.
To samo dotyczy wszystkich podłoży, które muszą być jak najbardziej wolne, w przeciwnym razie stwardniały tynk gliniany może pęknąć. Mogą być konieczne dodatkowe mocowania, szczególnie w przypadku lekkich konstrukcji.
Twój tynk gliniany jest produktem bardzo indywidualnym
W przeciwieństwie do zwykłych tynków „z półki”, tynk gliniany należy rozumieć jako unikalną mieszankę, której nie ma podwójnie. Dodatki, takie jak wapno, barwniki, produkty mleczne zawierające białko, takie jak twaróg niskotłuszczowy, specjalne rodzaje piasku lub włókna roślinne, takie jak konopie lub słoma, wpływają zarówno na koszty surowca, jak i na przetwarzanie. W większości przypadków górna granica ceny to trzydzieści euro za metr kwadratowy.
