Werzalit to bardzo twardy twardy plastik wykonany z żywicy fenolowej
Z materiału Werzalit wytwarzane są meble, najlepiej do użytku zewnętrznego, a także panele tarasowe, okładziny elewacyjne i parapety. Szerokie zastosowanie materiału, zwłaszcza w latach 60. i 70. XX wieku, zawdzięcza solidnej niezniszczalności.
Jedynie wyjątkowo przyczepny dwuskładnikowy lakier poliuretanowo-akrylowy jest w rzeczywistości odpowiedni do nakładania kryjącej i trwałej warstwy farby. Alternatywnie można zastosować płynne tworzywo sztuczne, na przykład używane w przemyśle stoczniowym lub zakładach produkcyjnych w przemyśle chemicznym.
Przygotuj obraz
W celu przygotowania powierzchni należy ją odtłuścić i przeszlifować. Jest to podobne do procesu malowania Formica. Jednak zawsze należy wyjaśnić, czy blat stołu ogrodowego lub plastikowa ławka to naprawdę Werzalit. W przeciwnym razie użycie drogiej specjalnej farby mogłoby być przysłowiowym „strzelaniem z armat do wróbli”. Do szlifowania używany jest lakier z włókniny o uziarnieniu 240.
Przygotuj i nałóż farbę
1. Wymieszać lakier i utwardzacz
Te dwa składniki miesza się razem bezpośrednio przed rozpoczęciem malowania. Proporcja jest określona przez producenta i zwykle składa się z pięciu części farby i jednej części utwardzacza. Jeden na dziesięciu, jeden na trzech i jeden na dwóch jest również powszechny. Dobrze mieszaj mieszaninę przez co najmniej sześćdziesiąt sekund.
2. Ustaw lepkość
Płynność farby reguluje się rozcieńczalnikiem. Pędzel, wałek i natrysk wymagają różnego stopnia płynięcia, określanego jako lepkość. Rozcieńczenie wynosi od zera do dwudziestu procent.
3. Zwróć uwagę na żywotność
Wymieszana i rozcieńczona farba ma okres przydatności do użycia, w którym można jej używać. Jest określony przez producenta. Zgodnie z tym przedziałem czasowym cała farba powinna zostać zużyta. Niektóre produkty mają dodatkowe wskazanie czasu przetwarzania. Zwykle stanowi około dwóch trzecich okresu przydatności do użycia.
porady i wskazówki
Dwuskładnikowy lakier poliuretanowo-akrylowy nakładać tylko od temperatury powyżej 18 stopni Celsjusza i uważać, aby temperatura ta nie spadła poniżej poziomu w kolejnej siedmiodniowej fazie schnięcia.
