Stosowanie wody pitnej
Woda pitna przeznaczona jest do spożycia przez ludzi, a mianowicie:
- dla przyjemności człowieka oraz do przygotowywania potraw i napojów
- oczyścić organizm
- do czyszczenia przedmiotów, które mają bezpośredni lub pośredni kontakt z ciałem.
Woda stołowa i lecznicza nie są w Niemczech uważane za wodę pitną. Mają własne przepisy, z których niektóre są nawet surowsze niż te dotyczące wody pitnej. Czysta i ultraczysta woda również nie jest uważana za wodę pitną.
Proces uzdatniania wody pitnej
Surowa woda pobrana z wód gruntowych lub powierzchniowych musi zostać uzdatniona do jakości wody pitnej w wodociągach. W tym celu stosuje się różne metody przetwarzania.
Usuwanie zawiesin z wody surowej
Pierwszym krokiem w uzdatnianiu wody pitnej jest usunięcie wszelkich zawiesin, które nadal znajdują się w wodzie. Służy do tego flokulacja.
Mniejsze cząsteczki są łączone w większe cząstki za pomocą flokulantów. Następnie woda jest filtrowana przez żwirowy filtr w celu całkowitego usunięcia zawiesiny.
Usuwanie dwutlenku węgla, żelaza i manganu
Pierwszym krokiem w tym procesie jest wydmuchanie korozyjnego CO2. Po wydmuchaniu rozpuszczone jony żelaza są przekształcane w nierozpuszczalny hydrat tlenku żelaza, związki manganu przekształcane są w związki manganu (IV).
Obie substancje są następnie rozkładane i utleniane przez określone bakterie. Pozostałe produkty są ponownie odfiltrowywane za pomocą filtrów żwirowych.
Procesy te nazywane są odżelazianiem i manganem.
Degradacja rozpuszczonych substancji organicznych
Rozpuszczone substancje organiczne są rozkładane przez filtry z węglem aktywnym, filtry powolne i wycieki. Powolne filtry są procesem biologicznej degradacji.
Metale ciężkie należą do najbardziej niebezpiecznych substancji. Mogą gromadzić się w organizmie człowieka i często nie są wydalane. Dlatego w dłuższej perspektywie stanowią duże zagrożenie dla zdrowia.
Alternatywa: ozonowanie
Jeśli woda surowa jest uzdatniana ozonem, wszystkie substancje organiczne, a także żelazo i mangan są utleniane. Substancje te są następnie oddzielane za pomocą tak zwanych filtrów dwupokładowych.
Filtry dwupokładowe składają się z warstwy żwiru i warstwy węgla aktywnego, na które następnie po filtracji osadzają się kompleksy substancji i są w ten sposób oddzielane.
Dezynfekcja
W obecności bakterii ozon pomaga już w dezynfekcji. Dezynfekcję można również przeprowadzić przez ultrafiltrację.
Tak zwane chlorowanie transportowe ma zwykle miejsce po dezynfekcji. Chroni wodę pitną przed ponownym kiełkowaniem. Chlorowanie transportowe przeprowadza się za pomocą chloru lub kwasu podchlorawego. Można do tego użyć również dwutlenku chloru.
W wielu przypadkach woda gruntowa nie wymaga ani flokulacji, ani dezynfekcji. W takim przypadku oba etapy obróbki wody można od razu pominąć.
zmiękczający
Jeśli twardość węglanowa jest bardzo wysoka, wodę należy nadal zmiękczać. Odbywa się to za pomocą tak zwanych systemów wymiany jonowej w wodociągach.
Jakość wody pitnej
Wymaganą w Niemczech jakość wody pitnej określa rozporządzenie w sprawie wody pitnej. Jest to dyrektywa unijna wdrożona do prawa krajowego.
Podstawą tych wytycznych jest standard wody pitnej Światowej Organizacji Zdrowia. Istnieją jednak różnice w testowanych substancjach.
Norma WHO dotycząca wody pitnej wymienia łącznie 200 substancji, które mają zostać przetestowane. Z drugiej strony niemieckie rozporządzenie w sprawie wody pitnej wymienia tylko 33 substancje do przetestowania. Powodem jest to, że TrinkwV używa tak zwanej zasady wskaźnika.
Poszczególne substancje są uważane za wskaźniki obecności pewnych grup substancji. Oznacza to, że wystarczy tylko sprawdzić wskaźniki i nie trzeba indywidualnie identyfikować każdej substancji wymienionej w WHO.
Zarazki w wodzie pitnej
Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie wody pitnej woda pitna nie musi być wolna od zarazków. Uważa się, że obecność tylko nieznacznie zjadliwych zarazków w bardzo małych ilościach jest dopuszczalna. Tylko niebezpieczne zarazki, takie jak enterokoki, nie powinny być wykrywalne w wodzie pitnej.
Jednak problematyczna sytuacja pojawia się w przypadku stagnacji wody i zanieczyszczenia rur wodociągowych. Wówczas liczba zarazków znajdujących się w wodzie może bardzo szybko przekroczyć obowiązujące wartości graniczne. W takich przypadkach całą instalację należy natychmiast zdezynfekować.
Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie wody pitnej odpowiedzialność za jakość wody pitnej spoczywa wyłącznie na właścicielu budynku z przyłącza domowego.
Nieusuwalne tkaniny
Pozostałości leków, pestycydów i hormonów w wodzie pitnej stwarzają szczególne problemy przy uzdatnianiu wody, które są trudne do wykrycia i nie można ich ekonomicznie usunąć w ramach uzdatniania wody.
W bardzo niskich stężeniach są nieszkodliwe dla zdrowia, ale nie ma wiedzy na temat skutków długoterminowych. Obecnie w wodzie pitnej można przyjąć około 20 takich substancji.
Dalsze uzdatnianie wody pitnej
Dzięki dezynfekcji UV, dodatkowej filtracji i zastosowaniu filtrów z węglem aktywnym woda może być jeszcze bardziej ulepszona. W szczególności odwrócona osmoza usuwa również pozostałości, których nie można usunąć. Jednak wytwarza wodę osmozową, której spożycie nie jest w dłuższej perspektywie korzystne dla zdrowia.
porady i wskazówki
Zakup filtrów do wody lub systemów uzdatniania wody do domu nie jest absolutnie konieczny. Jakość wody pitnej w Niemczech jest tak dobra, że picie wody z kranu nie stanowi zagrożenia dla zdrowia.
