Wymagania dotyczące przewodnictwa
Przewodnictwo elektryczne zależy od dostępności swobodnie poruszających się nośników ładunku elektrycznego. Są to naładowane cząstki (jony), które są rozpuszczane w wodzie. Im wyższe stężenie jonów, tym wyższa przewodność.
Ilość rozpuszczonych jonów w wodzie jest również nazywana TDS (Total Dissolved Solids). Jednak od TDS wynoszącej 1000 mg / l przewodnictwo wzrasta tylko nieznacznie, ponieważ jony interferują ze sobą i mogą oddziaływać elektrycznie.
Przewodność jest również zależna od temperatury. Dlatego podczas pomiaru należy zawsze podać temperaturę wody.
Jednostką przewodnictwa jest S / m (Siemens na metr).
Wartości przewodnictwa
Pod względem przewodnictwa woda pitna znajduje się pomiędzy wodą morską a ultraczystą (np. Wodą destylowaną).
Woda morska ma bardzo wysoką zawartość soli, więc jej przewodnictwo w stanie naturalnym wynosi około 5 S / m. Z drugiej strony przewodnictwo wody destylowanej lub całkowicie odsolonej jest około milion razy niższe i wynosi 0,0000005 S / m.
Z powodu rozpuszczonych jonów woda z kranu przemieszcza się mniej więcej pośrodku między dwiema wartościami, na poziomie około 0,0005 S / m. Jednak wartość ta może się różnić w zależności od rodzaju i ilości rozpuszczonych jonów.
Rodzaj poszczególnych rozpuszczonych w wodzie substancji ma również wpływ na przewodnictwo, ponieważ różne substancje mogą mieć różne wartości elektryczne. Na przykład Ca + ma jeden ładunek dodatni, podczas gdy Mg + ma podwójny ładunek dodatni i dlatego jest dwukrotnie lepszym nośnikiem ładunku.
Wartości graniczne przewodności
Zgodnie z niemieckim rozporządzeniem w sprawie wody pitnej wartość graniczna 2500 µS / cm nie może zostać przekroczona przy temperaturze wody 20 ° C.
porady i wskazówki
Przewodnictwo wód podziemnych jest geologicznie różne. Powstaje, gdy woda rozpuszcza minerały i jony z gleby.
