Ułamki objętościowe prowadzą do całkowitej gęstości
Ponieważ w GRP spotykają się dwa materiały, o ostatecznej gęstości decyduje gęstość wybranej żywicy i procent włożonych włókien. W zwykłym GRP, gdy GRP jest laminowany ręcznie, uzyskuje się udział objętościowy włókien od 15 do 20 procent w przypadku mat z włókna szklanego i od czterdziestu do pięćdziesięciu procent w przypadku tkanin szklanych.
Wyższy procent objętości włókien zwiększa gęstość całego GRP. Włókna szklane poruszają się z gęstością około 2,5 grama na centymetr sześcienny. Gęstość tę należy uśredniać proporcjonalnie do gęstości żywicy. Dodatki, utwardzacze i pigmenty barwiące można pominąć ze względu na ich niewielki udział poniżej dwóch procent.
Gęstości żywic
Żywice poliestrowe mają największą gęstość, z wartościami od 1,12 do 1,25 grama na centymetr sześcienny. Żywice epoksydowe o wartościach od 1,1 do 1,25 grama na centymetr sześcienny mają podobne gęstości z nieco większą zmiennością w dół. Żywice winyloestrowe, które obejmują również żywice uretanowe, są najniższe i wynoszą 1,07 grama na centymetr sześcienny.
Aby obliczyć gęstość GRP, potrzebujesz procentowej objętości włókna i dokładnej gęstości użytej żywicy. Obie części są obliczane indywidualnie, a następnie sumowane.
Metoda obliczeniowa do wyznaczania gęstości
Gęstość to masa całej warstwy (gęstość włókna razy objętość włókna razy tysiąc) i (gęstość żywicy razy objętość żywicy razy tysiąc)
Objętość włókna jest przeliczana na jednostki dziesiętne. Na przykład dwadzieścia procent równa się 0,2. Wartość tę mnoży się przez gęstość włókna w gramach na centymetr sześcienny.
Pozostały ułamek objętości, ponownie przeliczony na wartość dziesiętną, jest mnożony przez gęstość żywicy w gramach na metr sześcienny.
porady i wskazówki
Nie można bezpośrednio wyciągać wniosków dotyczących innych właściwości materiału na podstawie gęstości GRP. Z większej gęstości nie można wywnioskować wyższej wytrzymałości na rozciąganie ani większej twardości. Tylko gęstość i waga są od siebie bezpośrednio zależne.
