Podobieństwa i różnice między wapnem a gliną
Tynk gliniany i tynk wapienny to tynki mineralne, które mają pewne wspólne właściwości. Są otwarte na dyfuzję i mogą wchłaniać i uwalniać wilgoć. Obie oczyszczają powietrze, ponieważ cząsteczki brudu są „uwięzione”.
Jedną z różnic między tynkami jest ich twardość. Tynk gliniany jest bardziej miękki niż tynk wapienny i dlatego należy go zawsze nakładać jako tynk wykończeniowy. Jeśli tynk wapienny zostanie nałożony jako twardsza warstwa nawierzchniowa, pęknięcia są prawie nieuniknione. Ze względu na swoją zasadowość wapno zabija zanieczyszczenia organiczne, takie jak zarazki i zarodniki. Glina może pleśnić.
Tynk gliniany i inne materiały
W niektórych konstrukcjach nie można zapobiec zawilgoceniu muru. Na piwnice i niektóre ściany zewnętrzne często wpływa podnosząca się woda i związane z nią sole. Tynk gliniany nie wytrzymuje w tych warunkach. Układanie tynku wapiennego rozwiązuje problem.
Trzy popularne rodzaje tynków wewnętrznych są kompatybilne z tynkiem glinianym w następujący sposób:
- Tynk wapienny można łatwo łączyć z tynkiem glinianym, ale należy go zszorstkować, aby gliniany tynk wytrzymał
- Tynk gliniany na tynku gipsowym nie wytrzymuje i oba materiały się nie „dogadują”
- Tynk wapienno-cementowy można w ograniczonym stopniu pokryć tynkiem glinianym. Zależy to od proporcji mieszania
W każdym przypadku podkład musi wyschnąć przed nałożeniem gliny nawierzchniowej. Wysokość konstrukcyjna tynku nie powinna przekraczać wysokości tynku. Idealnie jest od 10 do 15 milimetrów na każdą warstwę.
Ponieważ tynk gliniany można mieszać z rzadką cieczą, można go również stosować jako tynk rolkowy. Dzięki temu można ją również zwijać bezpośrednio jako jednowarstwowe wykończenie płytek i płyt gk.
porady i wskazówki
Powinieneś nadać glinie minimalną grubość dziesięciu milimetrów, aby glinka miała właściwości klimatyzacyjne. Powinieneś spodziewać się czasu schnięcia około 24 godzin na milimetr.
