Przestrzeń do eksperymentowania
Samodzielne wykonanie tynku glinianego jest podobne do mieszania ciasta. Może się zmieniać w zależności od składników, formy przetwarzania i zamierzonego rezultatu. Poszukiwanie odpowiedniego przepisu to idealny sposób na przygotowanie.
Ponieważ tynk gliniany może być używany wielokrotnie i jest odnawialny, eksperymenty można przeprowadzać wielokrotnie. Jeśli wynik lub trwałość nie są zadowalające, tynk jest usuwany z obszarów próbnych przez podlewanie, a następnie używany ponownie.
Wymagania dotyczące przepisów
Za pomocą odpowiednich przepisów można określić następujące czynniki:
- Gładkość tynku ściennego
- Praca jak tynk rolkowy
- Kolor lub odcień tynku ściennego
- Liczba warstw przy nakładaniu tynku ściennego
- Możliwe kombinacje materiałów z tynkiem wapiennym lub cementowym
- Różne mieszanki tynków podtynkowych i wykończeniowych
- Skrawalność powierzchni do strukturyzacji
Dobór uziarnienia piasku wpływa na proporcje i wynik na jakość powierzchni. Kryteria decyzji są dość proste. Im gładszy powinien być tynk, tym drobniejsze musi być ziarno piasku.
Wzmocnienie poprawiające stabilność
Pod względem mechanicznym należy zaznaczyć, że glina nie tworzy chemicznego wiązania z podłożem, ale raczej się do niej przykleja. Ponadto tynk gliniany kurczy się lub kurczy po wyschnięciu. Tym właściwościom można przeciwdziałać kruszywami o konsystencji włóknistej:
- Włókna słomy
- Włókna konopne
- Włókna lniane
- Sierść zwierzęca (cielęta, krowy)
Stabilność gwarantuje wzmocniony tynk podtynkowy. Tynk wykończeniowy można bardziej mieszać w zależności od wymagań wizualnych i rodzaju obróbki. Jeśli pojawią się pęknięcia, tynk zostanie przerobiony i naprawiony. Chropowate powierzchnie są pomocne przy nakładaniu tynku wewnętrznego.
porady i wskazówki
Jeśli zauważysz w murze tak zwane wykwity, musisz dotrzeć do sedna przyczyny i wyeliminować ją, jeśli to możliwe. Sole są jednymi z nielicznych „naturalnych” wrogów glinianych tynków.
