Wybór jest dostępny tylko w pomieszczeniach
Glina nie nadaje się jako tynk zewnętrzny ze względu na jej wrażliwość na pryskającą wodę. W wielu przypadkach materiał można dowolnie dobierać spośród rodzajów tynków wewnętrznych. Oprócz smaku kryterium decyzyjne jest zdolność przetwarzania, rodzaj pomieszczenia oraz pożądany wpływ na klimat i powietrze w pomieszczeniu.
Tynk gliniany może pochłaniać dużo wilgoci, ale osiąga swoje granice w przypadku bezpośredniego rozprysku wody, np. W wilgotnym pomieszczeniu. Nie zawsze może być stosowany jako tynk wewnętrzny w piwnicy, ponieważ nie toleruje wykwitów i pleśni. Można tu również zastosować tynk wapienny ze względu na podłoże lub jego zasadowe właściwości.
Zalety i wady dwóch rodzajów tynku
Zalety tynku glinianego
- Miękki tynk, można również nakładać na twardszy tynk (wapno / cement)
- Wiąże zapach i zanieczyszczenia z powietrza w pomieszczeniu
- Stanowi zbiornik o dużej pojemności na wilgotność powietrza
- Łatwo się naprawić
- Może być ponownie użyty
- Nie zawiera składników szkodliwych dla zdrowia i środowiska
- Surowiec jest tańszy niż wapno
Wady tynku glinianego
- Nie można go rozpylać, co najwyżej można go wałkować
- Istnieje ryzyko rozpryskiwania się wody
- Nie utrzymuje wykwitów i słonych murów
- Szybko wyłamuje się podczas wiercenia otworów w ścianie
- Tylko przylega do ziemi i nie łączy
Zalety tynku wapiennego
- Można wstrzyknąć
- Środowisko alkaliczne zabija zarazki i zarodniki
- Można go rozciągnąć za pomocą cementu na zewnątrz i w przypadku rozpryskiwania się wody
- Wiąże wilgotność powietrza ze średnią siłą
- Standardowo jest to najtańsze rozwiązanie tynkarskie dla wielu firm budowlanych
- Może być zaprojektowany jako tynk rysujący
- Wiąże chemicznie z podłożem
Wady tynk wapienny
- Twardy tynk, nie można nakładać na bardziej miękki tynk (gips / glina)
- Jest szkodliwy dla zdrowia podczas przetwarzania
- Może być usuwany tylko jako gruz budowlany i nie podlega recyklingowi
porady i wskazówki
Nie ma różnic między dwoma tynkami wewnętrznymi pod względem wykończenia powierzchni i koloru. Obydwa mogą być barwione dodatkiem pigmentów lub cienką warstwą farby wapiennej lub glinianej.
