Ponownie zwilżyć wilgotną szmatkę
Ogólnym i podstawowym wymogiem dla miękkiej, podatnej na obróbkę gliny jest utrzymanie jak największej równowagi płynów. Najprostszym i najbardziej oczywistym środkiem jest wilgotny ręcznik, który utrzymuje wilgotność gliny. Fizycznie wilgoć zawarta w materiale powinna „nasycać” gliniaste środowisko. Cząsteczki wody nie mogą uciec.
Ponieważ sama wilgotna szmatka ulega parowaniu i wysychaniu, należy ją regularnie nawilżać. Idealną pomocą jest butelka z rozpylaczem wodnym, za pomocą której ściereczkę spryskuje się z obu stron około pół godziny. Pożądana jest tzw. Wilgotność mgły.
Wybór miejsca przechowywania
Tkanina nie tylko ogranicza bezpośrednie parowanie, ale także zapobiega wpływom sprzyjającym parowaniu. Przeciągi i ciepło to główne czynniki przyspieszające wysychanie gliny. Dlatego obszar roboczy nie powinien być nadmiernie ogrzewany. Miejsca do przechowywania nad grzejnikami, takie jak parapet, są nieodpowiednie.
Podczas pracy z gliną na zewnątrz korzystne są zacienione i bezwietrzne miejsca pracy. Urabialny stan gliny można zachować przez kilka godzin wilgotnym ręcznikiem. Dobrą pomocą przy suszeniu gotowego przedmiotu glinianego jest płyta gipsowo-kartonowa. Szybciej usuwa wodę z gliny. Jest to bezproduktywne jako zapis podczas pracy.
Przechowuj przez noc lub dłużej
Granica między przechowywaniem i przechowywaniem gliny jest płynna. Jeśli ostry zabieg ma przeżyć, pomocna jest plastikowa osłona obok wilgotnej szmatki. Z miękkiej gliny formuje się masywny kształt, taki jak kula lub talerz. Po zawinięciu w wilgotny ręcznik jest zawijany w plastikową torbę.
Pleśń pojawia się tylko pod wpływem czynników zewnętrznych lub organicznego zanieczyszczenia gliny. Oczyszczenie gliny z zewnątrz i użycie czystego plastiku. Zapewnia to pierwsza warstwa owijania świeżej folii spożywczej.
porady i wskazówki
Gdy masz indywidualne pozostałości po obróbce i związek wyjściowy, wciśnij pozostałości do pozostałego bloku. Zmniejsza to również ryzyko pleśni.
