Metoda biochemiczna lub barwiąca
Barwienie drewna na ciemniejsze odcienie można podzielić na dwie metodyczne grupy, które w niektórych przypadkach również mieszają się pod względem efektów:
1. Barwienie chemiczne, które wywołuje w drewnie reakcję biochemiczną
2. Barwienie pigmentami osadzającymi się i rozprowadzanymi w drewnie
Oba efekty wzajemnie się uzupełniają, zwłaszcza w przypadku improwizowanych i naturalnych środków peklujących, takich jak kawa, herbata i orzechy włoskie.
Wprowadzania drobinek koloru nie da się dokładnie odróżnić od szkliwa. Jeśli na przykład drewno ma być bejcowane na czarno, nie jest to możliwe przy czysto chemicznych oddziaływaniu na prawie wszystkie drzewa. Podstawowe przyciemnienie zachodzi chemicznie i jest przekształcane w czerń z dodatkowymi cząsteczkami koloru.
O wyniku decyduje ilość nałożonej plamy
W większości przypadków ciemnienie podczas barwienia jest kontrolowane przez czynniki ilości i czasu. Ze względu na równomierność zawsze zaleca się obfite nakładanie. Należy jednak unikać kałuż.
Na skuteczność można wpłynąć, usuwając nałożoną plamę. Idealnie, efekt był wcześniej wypróbowany na próbce. Jeśli nie jest to możliwe lub kolor nie musi prowadzić do bardzo dokładnego wyniku, można postępować zgodnie z „wyczuciem”, przy czym tendencja powinna zawsze wskazywać na za mało niż za dużo. Drewno, które pozostaje zbyt jasne, można łatwo ponownie zabarwić. Drewno, które stało się zbyt ciemne, jest trudne do ponownego rozjaśnienia.
Sposób nakładania i usuwania plam
Do aplikacji najlepiej nadaje się pędzel lub gąbka. Szczotka nie powinna mieć metalowej nasadki z włosia. Cienką bejcę nakłada się obficie w kierunku słojów i struktury drewna. Natychmiast po nałożeniu plamę należy zbierać inną, czystą gąbką lub niestrzępiącą się chłonną szmatką z kropkami.
porady i wskazówki
Bez względu na to, jakiego rodzaju plamy używasz, zawsze pracujesz z ochroną. Warianty niezawierające chemikaliów intensywnie i trwale plamią również skórę, odzież i otoczenie.
