Wygląd drewna pozostaje widoczny i jest podkreślony
Podstawową różnicą w malowaniu powierzchni drewnianych jest kolor pokrycia lub przezroczysty. W przypadku glazury usłojenie, struktura i tekstura drewna pozostają widoczne. Różne glazury wnikają głębiej lub mniej głęboko i w ten sposób pełnią również funkcje konserwujące i ochronne.
To, czy używana jest nieprzezroczysta farba, lakier czy glazura, jest przede wszystkim kwestią gustu. Glazury można nakładać w prawie każdym kolorze. Wizualnie są one oczywiście bardziej zależne od pierwotnego koloru drewna. Ciemne rośliny drzewiaste można rozjaśnić tylko w ograniczonym stopniu.
Różnice między glazurą grubowarstwową i cienkowarstwową
Jak sama nazwa wskazuje, główną różnicą jest konsystencja obu rodzajów glazury. W praktyce często stosuje się formy mieszane o jednokierunkowej tendencji. Szkliwa mają następujące właściwości:
Glazura cienkowarstwowa
- cienka jak woda
- wciągając głęboko w drewno
- niskie tworzenie się warstw górnych
- znaczna ochrona drewnianego wnętrza
- silnie przepuszczalny
- może zniknąć
- wymagają częstszego przemalowania
Glazura grubowarstwowa
- lepki porównywalny z lakierem
- tworzą na powierzchni błonkowate warstwy
- mocno zabarwić powierzchnię odpowiednią pigmentacją
- ograniczona przepuszczalność
- utrzymuj drewno bardziej stabilne wymiarowo
- może się odkleić
Przygotowanie powierzchni i podłoża
Podobnie jak w przypadku farb kryjących, drewno należy oczyścić i przeszlifować. W przeciwieństwie do farb i lakierów, szkliwione powierzchnie należy po wyschnięciu ponownie krótko przeszlifować drobnoziarnistym materiałem ściernym (ziarnistość co najmniej 240).
Jeśli pozostaną resztki starych powłok, farb i lakierów, należy je usunąć przez wytrawianie, podgrzewanie lub szlifowanie. W trakcie i po nałożeniu glazury „kałuże” należy zetrzeć chłonną szmatką.
porady i wskazówki
Im cieńsza glazura, tym łatwiej nakłada się ją pędzlem. Role są mniej odpowiednie. Jeśli jest to wyraźnie wskazane, można również natryskiwać glazury cienkowarstwowe.