Ciągłe obniżanie wartości granicznych
Dopuszczalne wartości ołowiu w wodzie pitnej były w ostatnich latach stale obniżane.
Podczas gdy w Niemczech do 2003 r. Dopuszczono 40 mg / l ołowiu w wodzie pitnej, rozporządzenie w sprawie wody pitnej zmniejszyło następnie dopuszczalną zawartość ołowiu w wodzie pitnej w Niemczech do 25 mg / l. Od 2013 roku limit zanieczyszczenia ołowiem wynosi maksymalnie 10 mg / l ołowiu w wodzie.
Ta wartość nie może być dłużej utrzymywana z istniejącymi liniami prowadzącymi w domu. Pozwalanie wodzie spływać do czasu usunięcia stęchłej wody z rur również nie pomaga. Zawartość ołowiu w bieżącej wodzie praktycznie zawsze przekracza obowiązującą wartość graniczną.
zajęcia
Właściciel domu jest odpowiedzialny za instalację domu od momentu przekazania w domu. Musi zapewnić, że instalacja wewnątrz domu będzie taka, że nie zostaną przekroczone obowiązujące wartości graniczne dla wody pitnej.
Rury ołowiane zwykle wymagają wymiany w celu utrzymania jakości wody. Ten obowiązek, który może być bardzo kosztowny, uderza w właściciela domu.
Nie ma powłok na rury ołowiane
W przeciwieństwie do ocynkowanych rur stalowych, rur ołowianych nie można po prostu pokryć powłoką ochronną. Rury należy wymienić.
Zagrożenia dla zdrowia
Wysoka zawartość ołowiu może spowodować poważne szkody zdrowotne. Szczególnie dotknięte są dzieci i niemowlęta, ponieważ zazwyczaj przyjmują one więcej ołowiu niż dorośli, a także są mniej zdolne do jego wydalania.
Występowanie rur ołowianych
Rury ołowiane są powszechne tylko w północnych i wschodnich Niemczech. Były tam używane do lat 70. Zostały one zakazane w południowych Niemczech od 1878 roku.
porady i wskazówki
Ołowiane kable można rozpoznać po ich miękkości - można je łatwo zarysować nożem, często są zaginane na rogach. Nie brzmią metalicznie, brzmią nudno.
