Chlor i brom jako wyzwalacze
W przypadku większości metali wrażliwych na korozję wżerową, jony chloru lub bromu w roztworze wodnym są wyzwalaczem korozji wżerowej Jedynym wyjątkiem jest miedź: tam głównie duże ilości siarczanów mogą wywołać korozję wżerową.
Na jakie substancje wpływa korozja wżerowa
Przede wszystkim te metale, które mają niski normalny potencjał elektryczny, są szczególnie podatne na korozję wżerową. Potencjał normalny klasyfikuje materiały w tak zwanym szeregu napięć, w którym porównuje się ze sobą potencjały normalne poszczególnych substancji.
Dotyczy to głównie:
- Stopy aluminium
- Stopy magnezu
- Stopy miedzi - ale tylko pod pewnymi warunkami
- poszczególne stopy stali
Czynniki, które mogą sprzyjać wżerom
Im wyższa temperatura, tym niższa zawartość tlenu w elektrolicie (mniejsza repasywacja) i im niższa wartość pH roztworu elektrolitu, tym szybsza i bardziej intensywna jest korozja wżerowa.
Niskie prędkości przepływu w elektrolicie mają również pozytywny wpływ na rozwój korozji wżerowej.
Repasywacja
Poszczególne metale mają w warstwie pasywnej funkcję „samoleczenia”. Uszkodzenie warstwy tlenku w poszczególnych punktowych punktach następuje, ponieważ atom tlenu zostaje zastąpiony atomem chloru lub bromu.
W rezultacie coraz więcej atomów osadza się na defektach, w których dochodzi do przerwania warstwy pasywnej. Jeśli atomowi tlenu uda się odzyskać swoje miejsce i zastąpi atom chloru lub atom bromu, słaby punkt jest ponownie naprawiany. Nazywa się to repasywacją.
Stale nierdzewne
Tylko kilka rodzajów stali jest podatnych na wżery. Zwykle są to stale nierdzewne. Jednak podatność można wyeliminować przez dodanie stopu molibdenu do stali. Im wyższa zawartość molibdenu, tym lepsza ochrona przed wżerami.
porady i wskazówki
Roztwory chloru bezwzględnie wymagają użycia szczególnie odpowiednich metali. W przeciwnym razie po krótkim czasie mogą wystąpić poważne szkody materialne i często dochodzi do znacznej utraty wytrzymałości materiału. Dlatego niezbędny jest tutaj staranny dobór materiałów.
