podaż i popyt
Zasadniczo piaskowiec jest jednym z najtańszych kamieni naturalnych. Duży wolumen na całym świecie i stosunkowo niedrogie wydobycie w wielu przypadkach skutkuje umiarkowanymi cenami. Piaskowiec, który może być używany jako materiał budowlany, zaczyna się od ceny za tonę od około stu euro.
Oczywiście ceny zależą również od podaży i popytu. Szczególnie popularne i jednocześnie wysokiej jakości rodzaje piaskowca mogą kosztować nawet pięć razy więcej niż prostsze warianty. Czynniki optyczne, takie jak faktura, kolor i skrawalność powierzchni, mają mniejszy wpływ na kształtowanie ceny niż parametry techniczne, takie jak gęstość, mrozoodporność i rodzaj spoiwa.
Piaskowiec kwarcowy i obróbka
W górnym przedziale cenowym znajdują się piaskowce kwarcowe, których spoiwem jest kwarc i które mają dużą gęstość przy niewielkim udziale porów. Stanowią najtwardszy wariant wśród miękkich skał i w niektórych przypadkach można je polerować. Piłowane i polerowane płyty z piaskowca mogą kosztować kilkaset euro za tonę.
W średnim segmencie cenowym znajdują się piaskowce o wysokim odsetku porów oraz rodzaje kamieni związanych z węglanem. Mrozoodporność jest ważnym czynnikiem cenowym. O ile tańsze piaskowce o dużych porach można bez problemu stosować w budynkach, o tyle wyższa jakość techniczna musi być stosowana na zewnątrz.
Uważaj na tanie oferty
Przy niezwykle niskich cenach zalecana jest ostrożność, zwłaszcza jeśli piaskowiec nie jest sprawdzany. Obietnice jakości są trudne do zrozumienia na podstawie zdjęć, a gwarancje rzadko, zwłaszcza po miesiącach lub latach, są trudne do zrealizowania. Jeśli cena jest niższa niż osiemdziesiąt euro za tonę, można założyć, że piaskowiec jest gorszej jakości lub został pozyskany np. W wyniku nielegalnej pracy dzieci.
Piaskowiec z Polski daje przewagę cenową, ponieważ koszty pracy są niższe niż w innych krajach europejskich. Śląski piaskowiec cieszy się światową renomą, ale jego wybór ogranicza się prawie wyłącznie do jasnego i żółtawego kamienia.
porady i wskazówki
Kupując piaskowiec, należy zawsze zbadać próbkę skały lub samemu przyjrzeć się obszarowi wydobywczemu.
