Taranowanie jest delikatniejsze niż uderzenie
Studnia ubijająca ma możliwie najprostszą konstrukcję konstrukcji studni. Dobrze zakończona końcówka skierowana na dno jest zanurzona w wodonośnej warstwie gleby jak studnia uderzeniowa. Podczas uderzania w rurę studni dolna końcówka rury studzienki musi znajdować się co najmniej dwa metry poniżej lustra wody.
Skąpana końcówka rury jest wyposażona w otwory lub szczeliny, przez które wpływa woda. Wielkość porów filtra należy dostosować do otaczającej gleby. W zależności od wielkości ziaren należy znaleźć optymalną równowagę między przepuszczalnością a efektem filtrującym. Podczas budowy studni tłokowej idealny rozmiar porów filtra często uzyskuje się dopiero po osiągnięciu wymaganej głębokości studni.
Urządzenia pomocnicze ułatwiają pracę
W przypadku montażu studni taranującej dostępność dwóch różnych wypożyczanych urządzeń ułatwia pracę. Otwór w studni można wstępnie wywiercić lekkim wiertłem, zwykle wiertarką ręczną. Średnica nie powinna przekraczać połowy rury studni. Taką wiertarkę ręczną i ubijak wiertniczy napędzany silnikiem elektrycznym lub benzynowym można na co dzień wypożyczyć w sklepach z narzędziami, u wyspecjalizowanych sprzedawców lub w wypożyczalniach sprzętu budowlanego.
Często dostępne są zestawy, które zawierają już podstawowe orurowanie, niezbędne tuleje, przykręcaną głowicę suwaka i wszystkie niezbędne uszczelniacze. Istnieje również możliwość wypożyczenia nadbudówek i żwirowni potrzebnych do chlapania wokół studni ubijającej.
Dociera tylko do wód gruntowych blisko gruntu
Studnię wbijaną, podobnie jak studnię młotkową, można wbić w ziemię tylko na głębokość około siedmiu metrów. Wymaga to poziomu wody gruntowej nie większej niż pięć metrów głębokości. Spośród różnych typów studni Rammbrunnen jest studnią wód podziemnych dla najwyższej i najbliższej warstwy wód podziemnych.
Ze względu na stosunkowo niewielką długość gruntu, który do tego czasu przefiltrowała przesiąkająca woda, woda nadaje się tylko do podlewania ogrodu. Może być używany tylko do produkcji wody technologicznej i do spłukiwania toalet, jeśli jest odpowiedniej jakości. W żadnym wypadku woda z odwiertu nie może być używana jako woda pitna.
Żywotność i przedłużenie
Żywotność studni ubijającej jest ograniczona do kilku i średnio pięciu lat. W tym czasie wysoki współczynnik szlamu z piasku i błota zatyka filtry. Zasadniczo efekt można opóźnić poprzez czyszczenie i płukanie, ale żywotność pozostaje ograniczona w każdym przypadku.
Jeśli szybkość podawania spada, należy spróbować dobrze wyciągnąć siłownik. Ostrożne pociągnięcie przez przekręcenie może poluzować wszelkie osady, nagromadzony piasek i błoto oraz zatkane filtry.
porady i wskazówki
Podczas wiosłowania studnią ubijającą można od czasu do czasu, w zależności od odczuć, pozostawić pompę żwirową lub pozostawić ją nieruchomo w odwiercie przez dwie do trzech minut, aż do całkowitego wchłonięcia.
