Stare meble fornirowane nie są wcale tanie
O meblach fornirowanych mówi się często jako o swego rodzaju blenderze, który ma np. Sprawiać wrażenie, że kompletny mebel został wykonany z litego, szlachetnego drewna jakim jest mahoń. Ale tak nie jest. Licowanie jest używane od wieków. Forniry były doskonałą pomocą w rozwiązywaniu innych problemów z meblami z litego drewna.
Zapewne wiesz, że jednoczęściowy panel wykonany z litego drewna jest podatny na wypaczanie. Ryzyko to rośnie wraz z rozmiarem drewnianego panelu. Szczególnie w przypadku ścian i drzwi drzwi lub szafek, używane panele drewniane należy pociąć na kilka części, a następnie ponownie skleić, aby zminimalizować ryzyko wypaczenia.
Licówki od wieków są najnowocześniejszą techniką produkcji
Ale to ma wpływ na powierzchnię. W zależności od żądanego ziarna nie można już zagwarantować jednorodnego wyglądu powierzchni. Rozwiązaniem jest mebel wykonany z miękkiego drewna nośnego (dawniej) lub kompozytów drzewnych (obecnie), który jest następnie fornirowany. Wielu nawet nie wie, że forniry były w XX wieku tak drogie, że nie każdy mógł sobie na nie pozwolić. Licówki od wieków uważane są za wspaniałe i odpowiednio drogie.
Stare meble fornirowane mogą być bardzo cenne
Należy o tym zawsze pamiętać podczas odnawiania lub naprawy licówki. W szczególności starsze meble fornirowane nie były alternatywą dla biedniejszych ludzi, ale były zarezerwowane dla wyższej klasy jako ekskluzywne i drogie elementy. Mając tę wiedzę, z pewnością istnieje inne podejście do naprawy okleiny.
Możliwe uszkodzenie licówek
Ale są różne przyczyny i skutki uszkodzeń:
- podarte kawałki, zwłaszcza na krawędziach i rogach
- Pęknięcia w wewnętrznej części okleiny
- Bąbelki i falista okleina
- oderwana okleina
Napraw lub wymień podarte części
Mebel z okleiną jest często czyszczony, nawet jeśli jest już uszkodzony. Oznacza to, że wystające części mogą się całkowicie oderwać i często gubią. W takim przypadku brakujący element należy wymienić. Aby to zrobić, musisz najpierw zdobyć okleinę, która jest podobna do oryginalnej okleiny pod względem koloru i usłojenia.
Zwłaszcza w przypadku mebli z XIX wieku podstawą często było miękkie drewno iglaste, ale fornir był wówczas wykonany z orzecha. Nowa okleina powinna w pewnym stopniu odpowiadać oryginalnej okleinie pod względem usłojenia i koloru. Jeśli nie możesz znaleźć koloru, wybierz nową okleinę nieco ciemniejszą niż oryginalna. Mały, ciemniejszy kawałek forniru jest mniej zauważalny niż element jaśniejszy.
Odnów fornir i dokładnie włóż
Teraz wytnij kawałek nowej okleiny w geometryczny kształt, który jest tak łatwy do cięcia, jak to tylko możliwe (trójkąt, prostokąt, a nie tylko równy), który jest nieco większy niż brakujący kawałek. Następnie użyj wyciętej nowej okleiny i szablonu i przenieś jej kształt na jeszcze sklejoną, starą okleinę na meblu tak, aby całkowicie zakryć uszkodzony obszar.
Teraz wytnij ten kawałek wokół brakującej części i poluzuj go dłutem. Oczyść powierzchnię nośną starego kleju. Teraz wklej nową okleinę, nałóż na nią arkusz ochronny i wciśnij na miejsce. Możesz zabarwić nową okleinę, aby dostosować kolor.
Obróbka końcowa na nowym kawałku okleiny
Możesz śledzić każde ziarno za pomocą pióra, ale raczej mniej niż więcej. Następnie cały kawałek forniru należy ponownie obrobić tak, jak był wcześniej. Więc plama, wosk itp.
Okleina wolnostojąca
Oderwana okleina jest klejona. Postępuj tak, jak przy wklejaniu nowej okleiny. Na okleinę połóż arkusz ochronny, ewentualnie szmatkę, aby zapobiec przyklejaniu się forniru do arkusza, a następnie wszystko jest ściskane za pomocą zacisków śrubowych (9,11 € na Amazon *).
Rozprowadź bąbelki i fornir falistą
W przypadku starszych mebli możesz spróbować użyć żelazka, aby wygładzić bąbelki i fale. Rozgrzej żelazko, umieść bawełnianą szmatkę między fornirem a żelazkiem i dociśnij. Tło: w przeszłości zwykle używano kleju kostnego. To stało się i będzie kleić się pod wpływem ciepła. W pewnych okolicznościach starego kleju jest jeszcze wystarczająco dużo i można go ponownie przykleić żelazkiem.
Wstrzyknąć biały klej pod bąbelki
W przypadku nowszych sztuk nałóż biały klej lub klej do forniru pod fornir. Możesz to zrobić za pomocą strzykawki. Następnie fornir jest dociskany płytką i zaciskami śrubowymi przez kilka godzin.
Przywróć pęknięcia w okleinie
Nie zaleca się stosowania drewnianych szpatułek ani szpachli. Z czasem staje się to kruche. Zamiast tego możesz użyć odpowiedniego wosku naprawczego lub szelaku. Przy pomocy starego żelazka podgrzewa się je na spodzie urządzenia, a następnie skrapla w celu naprawy. Nadmiar wosku lub szelaku ostrożnie usuwa się dłutem.
Wady wosku naprawczego
Problem z woskami naprawczymi: konserwatorzy nie myślą o tym, jeśli nie odpowiada to czasowi powstania mebla i wolą stosować oryginalne techniki. Ponadto dopasowywanie kolorów jest czasochłonne i trudne. Woski naprawcze bardzo dobrze się trzymają.
porady i wskazówki
W dzienniku domowym znajdziesz wiele innych poradników i instrukcji dotyczących okleinowania. Na przykład do łączenia okleiny.
