Odporność jodły Douglas
Wbrew powszechnemu przekonaniu, że drewno daglezji jest całkowicie odporne na warunki atmosferyczne, bardzo trwałe i całkowicie odporne na naturalne szkodniki (grzyby i owady): norma DIN mówi inaczej.
Ocena odporności jodły Douglas w DIN
Norma DIN 350-2 klasyfikuje jodłę Douglas tylko w klasie odporności 3-4 - jako średnio trwałą, ale przynajmniej stosunkowo odporną na warunki atmosferyczne. Zgodnie z normą DIN 68 364 drewno modrzewiowe i drewno daglezji również znajdują się tylko w klasie 3 - „umiarkowanie wytrzymałe”.
Czy jodła Douglas wymaga leczenia?
W świetle tej oceny ochrona jodły Douglas wydaje się szczególnie sensowna, zwłaszcza w rejonie Aupen (taras). Bez ochrony, DIN 68 364 nadaje drewnu daglezji (i modrzewiowi) tak zwaną „żywotność” po zainstalowaniu tylko 5-8 lat. Jednak ten okres użytkowania można wydłużyć przy odpowiedniej ochronie.
Dla porównania: (Na przykład dąb w klasie 2 ma naturalnie około dwukrotnie dłuższą żywotność, drewno tropikalne w klasie 1 ma żywotność znacznie przekraczającą 13 lat).
Ochrona przed szarzeniem
Z biegiem czasu jodła Douglas tworzy srebrzystoszarą warstwę powierzchniową (patynę) pod wpływem ekspozycji na słońce. Jeśli podoba Ci się ten wygląd, możesz pozostawić jodłę Douglas bez ochrony i cieszyć się patyną. Jeśli jednak chcesz zachować oryginalny kolor, musisz użyć środka ochronnego.
Daglezja zielona w pomieszczeniu: leczyć czy nie?
Wszędzie tam, gdzie warunki atmosferyczne nie odgrywają roli, na przykład w pomieszczeniach, należy wziąć pod uwagę, jak bardzo drewno jodły Douglas jest narażone na wilgoć i wilgoć. Podstawowa ochrona przez olejowanie lub glazurowanie jest również opłacalna na przykład w przypadku desek do wnętrz - znacznie zmniejsza się nasiąkliwość jodły daglezji, co z kolei jest bardzo dobre dla samego drewna. Odporność na zabrudzenia i plamy zwiększa również zamknięta powierzchnia.
Tutaj znajdziesz przegląd wszystkich rodzajów drewna
porady i wskazówki
Jodła Douglas nie zawsze jest taka sama. Gatunki amerykańskiej jodły Douglas mają zwykle naturalnie nieco wyższą odporność, podczas gdy gatunki europejskie z szerokimi obramowaniami (łatwe do rozpoznania po szerokich słojach rocznych) są często znacznie mniej stabilne i trwałe.
