Ceny za tarcicę
W przypadku drewna sosnowego można ogólnie przyjąć, że cena tarcicy wynosi około 300–350 EUR za m³ dla gorszej jakości (klasa I / II). Drewno wyższej jakości zwykle kosztuje od 450 do 550 euro za m³. Oznacza to, że cena drewna sosnowego w wyższej jakości odpowiada mniej więcej cenie drewna świerkowego, ale ceny w przypadku niższej jakości są nieco tańsze niż w przypadku świerka.
Porównanie cen z innymi gatunkami drewna
W porównaniu z wysokiej jakości drewnem liściastym, takim jak dąb lub buk, sosna jest stosunkowo tania. Drewno bukowe kosztuje około 300 euro za m³ więcej niż sosna, a dąb jest o około 500 euro za m³ droższy. To wyraźnie pokazuje różnicę cen między rodzimym drewnem liściastym a drzewami iglastymi.
Różnice cenowe
Istnieją niewielkie różnice w cenie importowanej sosny specjalnych rodzajów, takich jak sosna Weymouth lub stroboskop, z których oba są używane głównie jako drewno modelowe. Po przeliczeniu na m³ ceny są tu zwykle nieco wyższe, w zależności od źródła dostaw.
Drewno sosnowe jako pień i drewno przemysłowe
Zwykłe ceny krajowego drewna sosnowego na drewno pnia wynoszą około 60–70 EUR za metr sześcienny zbioru. Z kolei świerk kosztuje 80 - 90 euro za metr zebranej bryły w tej samej jakości. Jako drewno przemysłowe sosna jest zwykle trochę tańsza niż świerk: potrzebne jest 23 euro za metr sześcienny drewna sosnowego, około 27 - 30 euro za drewno świerkowe.
Sosna na drewno opałowe
W przypadku drewna iglastego cena drewna opałowego w przypadku sosny jest znacznie niższa niż w przypadku znacznie twardszego drewna liściastego. Jednak drewno sosnowe zapewnia również około ćwierć mniej ciepła na metr sześcienny. Ponadto nadaje się tylko do użytku w zamkniętych piecach bez szklanych drzwi. To wszystko należy wziąć pod uwagę przy zakupie, dobra cena zdecydowanie powinna być o 30-40% niższa niż w przypadku drewna liściastego, aby cena drewna się opłaciła.
Tutaj znajdziesz przegląd wszystkich rodzajów drewna
porady i wskazówki
Aktualne ceny drewna za drewno leśne można uzyskać od krajowych administratorów leśnych, ale także z izb rolniczych w odpowiednich krajach związkowych oraz od niezależnych usługodawców leśnych.
