Ołowiane noże i metalowe nożyczki
Charakter ołowiu prowadzi do zachowania „rozmazywania” podczas przetwarzania. Podobnie jak w przypadku zapadania się w błoto, odsłonięty lub przemieszczony materiał „zamyka się” wokół narzędzia tnącego. Technika cięcia bez wpływu mechanicznego polega na przechodzeniu przez ostrze tnące. Podczas cięcia sonda jest rozsuwana i pozostaje „zablokowana” podczas wykonywania dalszych ruchów cięcia.
Arkusze ołowiu można łatwo ciąć nożyczkami do paznokci, a grubsze materiały do około dwóch centymetrów można przecinać „nożycami do drobiu”. Ruchy tnące muszą być wykonywane równomiernie i powoli przy użyciu silnej dźwigni i dużej siły. Oprócz metalowych nożyczek, nożyczki do kamienia lub obcinaki do prętów mogą być również skutecznie używane jako narzędzia ręczne.
Piłowanie i wiercenie
W przypadku materiałów o większej grubości oraz ołowiu podczas piłowania lub wiercenia należy unikać „zatarcia” wyciętego lub wierconego otworu. Do tego potrzebne są brzeszczoty lub wiertła, które ze względu na swój charakter transportują maksymalną ilość wiórów z otworu recyklingowego. Jeśli chodzi o zasadę konstrukcji, najbardziej odpowiednie są wiertła do drewna (1,79 euro w Amazon *).
Piłowanie może być wspomagane przez wywiercenie kilku otworów w linii, a następnie ponowne piłowanie piłą do drewna, taką jak wyczyńca. Regularne czyszczenie brzeszczotu lub wiertła szczotką drucianą pomaga ograniczyć rozmazywanie. Olej do cięcia może zwiększyć współczynnik smarowania, ale może być pomocny przy przecinaniu.
Zamrażać
Jeśli komponent ołowiu pasuje do zamrażarki, warto zamrozić. Temperaturę należy ustawić na co najmniej minus 18 stopni Celsjusza. Po zamarznięciu ołowiu można go piłować, wiercić i ciąć z dużo mniejszą smugą. Pomocne jest również zewnętrzne chłodzenie dużego przedmiotu obrabianego za pomocą okładów z lodu.
porady i wskazówki
Podczas cięcia ołowiu należy pamiętać, że materiał jest toksyczny. Pracuj w rękawicach i dokładnie wyczyść wszystkie narzędzia do cięcia, piłowania i wiercenia po użyciu.
