Metoda produkcji cegieł klinkierowych
Klinkier spala się w szczególnie wysokich temperaturach i zwykle znacznie dłużej niż cegły. Ze względu na działanie wysokich temperatur wypalania występujących w długim okresie, powierzchnia kamienia zaczyna się „spiekać” podczas procesu wypalania:
Oznacza to, że powierzchnia kamienia zaczyna się zmieniać pod wpływem wysokiej temperatury. Pory zamykają się, ponieważ cząsteczki rozszerzają się na powierzchni. Powstaje „gęsto spiekana”, bardzo twarda powierzchnia. Spiekanie można również wyjaśnić jako „zbrylanie”.
Główna różnica między cegłą a prawdziwym klinkierem polega na tym spiekaniu powierzchni podczas produkcji. Gęsto spieczona powierzchnia sprawia, że klinkier jest nieprzepuszczalny dla wody z zewnątrz - co nie ma miejsca w przypadku cegieł. Wręcz przeciwnie, ich powierzchnia jest stosunkowo wrażliwa na wilgoć i może kruszyć się i kruszyć po dłuższej ekspozycji na wilgoć.
Surowy materiał
Surowcami do produkcji cegieł są zwykle tylko minerały ilaste i glina (glina). Z drugiej strony w przypadku klinkieru jako materiał wyjściowy stosuje się również skalenie lub szamot. Jeśli stosuje się glinę, to najczęściej jest to tzw. „Glina niebieska”, zawierająca znacznie większą ilość glinokrzemianów niż w przypadku cegieł konwencjonalnych.
Skutkuje to również wyższą temperaturą wypalania (w praktyce około 1200 ° C), która i tak jest niezbędna do wypalenia ze względu na wysoką zawartość krzemu. Temperatura wypalania jest zawsze precyzyjnie dopasowana do składu materiału wyjściowego, ponieważ powierzchnia spieka się, ale materiał nie mięknie zbytnio.
Różne normy
Klinkier podlega innym normom niż cegły. W przypadku klinkieru w Niemczech obowiązuje norma DIN 105 część 4, która opisuje klinkier stały i ceramiczny klinkier z pionowymi otworami. Z drugiej strony w przypadku cegieł pozostałe części normy DIN 105 lub DIN EN 771 mają zastosowanie jako dokument zastępujący.
Podobnie jak w przypadku cegieł, istnieją również standardowe rozmiary cegieł klinkierowych, a szerokość spoiny przy murowaniu cegieł klinkierowych jest ściśle określona. Rozmiary są jednak różne
porady i wskazówki
Nigdy nie mylić prawdziwych cegieł klinkierowych z okładzinami z cegły wapienno-piaskowej (cegły licowe KS, przeważnie białe i używane na elewacjach). Cegły wapienno-piaskowe nie przepuszczają wody, ale są bardzo chłonne i muszą być odpowiednio zabezpieczone (impregnacja).
