Podstawowe właściwości rur miedzianych
Miedź to metal nieżelazny. Podobnie jak aluminium lub inne metale, nie rdzewieje w konwencjonalnym sensie. Zamiast tego, w optymalnych warunkach chemicznych, tworzy się warstwa tlenku, która następnie pasywuje powierzchnię i chroni ją przed dalszym utlenianiem. Jednak proces ten może zostać zakłócony w mniej sprzyjających warunkach. W rezultacie powstaje wżer w rurze miedzianej.
Stosowanie rur miedzianych do różnych mediów
Jednak korozja rury miedzianej zależy od wielu czynników. Między innymi do czego należy stosować systemy rur miedzianych:
- jako rury wodociągowe (ciepła lub zimna woda, ścieki, woda technologiczna, np. grzewcza, sanitarna)
- jako przewody olejowe (aplikacje hydrauliczne)
- jako przewody powietrzne (aplikacje pneumatyczne)
- jako rury gazowe (do źródeł energii i gazów technicznych)
Korozja rur miedzianych na przykładzie rur wodociągowych
Złożoność tematu najlepiej obrazuje przykład rur wodociągowych. Tutaj również występuje wzajemne oddziaływanie wielu czynników, które mają decydujący wpływ na utlenianie i korozję rur miedzianych.
Czynniki chroniące lub niszczące rurę miedzianą
Bogata w tlen woda o pH powyżej 6 z konwencjonalnym nasyceniem węglem zapewnia optymalne warunki dla tworzenia się warstwy tlenku. Ta warstwa następnie chroni znajdującą się pod spodem miedź przed dalszą korozją. Jeśli jednak woda ma niską zawartość tlenu, ta warstwa pasywna jest słabo utworzona. Zamiast tego dochodzi do wżerów. Rura rozkłada się prawie niezauważalnie z zewnątrz w materiale.
Jednak istotna jest nie tylko sama zawartość tlenu. Ważne jest również zachowanie podczas użytkowania. Do tworzenia warstwy pasywnej praktycznie zużywa się tlen. Oznacza to, że zawartość tlenu spada z każdym metrem długości rur miedzianych. W punktach poboru na końcach przewodów woda może być wtedy prawie pozbawiona tlenu. Nawet gorąca woda ma zwykle niską zawartość tlenu.
Woda uboga w tlen prowadzi do zwiększonej korozji
Jeśli więc z systemu rur miedzianych usunie się niewiele wody, jeśli w niektórych obszarach systemu rur pozostaje woda uboga w tlen (rury z ciepłą wodą, ogólnie końcówki rur), korozja w postaci wżerów staje się prawdziwym problemem. Jeśli jesteś właścicielem budynku, który jest obecnie pusty iw którym ułożone są miedziane rury, powinieneś regularnie przepłukiwać system rur i dostarczać świeżej, bogatej w tlen wody.
Jak być może wiesz, korozja kontaktowa występuje, gdy stykają się dwa różne metale. Rozpoczyna się proces elektrolityczny i mniej szlachetny metal ulega korozji. Układy chłodzenia w silnikach spalinowych z żeliwnym blokiem i aluminiową głowicą wymagają zatem bezwzględnie dopasowanego do tego środka przeciw zamarzaniu, ponieważ w przeciwnym razie żeliwo i aluminium będą reagować w ten sam sposób.
Metale obce przedostające się do rur miedzianych lub do nich wprowadzone
Metale obce mogą być wypłukiwane lub przenoszone do rur miedzianych. W końcu Twoja regionalna sieć wodociągowa również składa się z różnych metalowych rur. Istnieje również możliwa mieszanka materiałów w budynkach.
Dlatego podczas montażu rur miedzianych przed rurami miedzianymi należy zawsze zamontować filtr dokładny, aby żadne inne metale nie mogły zostać zmyte. To, czy rury miedziane są w ogóle możliwe, zależy oczywiście od regionalnego składu wody.
Wnikające metale mogą zanieczyścić miedź podczas produkcji rur, podczas przechowywania lub podczas montażu. Dlatego ważne jest, aby upewnić się, że żadne obce metale nie mogą osadzić się w systemie rur miedzianych. Po instalacji cały system należy dokładnie przepłukać.
Instalacja rur miedzianych stwarza liczne zagrożenia korozją
Podczas montażu rur miedzianych należy również wziąć pod uwagę czynniki. Na przykład rury miedziane są często lutowane. Rura miedziana jest podgrzewana do tego stopnia, że wewnątrz rury może tworzyć się kamień. Skalę należy usunąć natychmiast po zakończeniu instalacji.
Ponieważ w obszarze łuski nie może powstać żadna warstwa pasywna. Nawet jeśli wartości wody są optymalne, a rury miedziane w przeciwnym razie tworzą ochronną warstwę tlenku, mogą wystąpić wżery z powodu kamienia w obszarze połączeń lutowanych, ponieważ żadna ochrona nie jest tutaj skuteczna.
Korozja erozyjna rury miedzianej spowodowana niestabilną pracą
Innym problemem może być tak zwana korozja erozyjna. Podczas montażu rur miedzianych często trzeba je odcinać. Podczas cięcia rur miedzianych tworzy się zadziory, które instalatorzy często twierdzą, zwłaszcza przy małych przekrojach rur, że nie trzeba ich usuwać. To nieprawda.
Rurkę miedzianą należy gratować i lekko sfazować, aby rury można było najpierw dobrze docisnąć lub przylutować. Efekt kapilarny jest używany podczas lutowania rur miedzianych. Stopiony lut jest wciągany do szczeliny między dwiema miedzianymi rurami, gdy ma ona między 0,1 a 0,2 mm.
Zadziory są tak samo denerwujące, jak brak kalibracji rur miedzianych. Jednak zadziory stojące do wewnątrz mogą również prowadzić do zawirowań w medium transportowym, zwłaszcza gdy prędkość transportu jest duża. Ta turbulencja prowadzi następnie do znacznie zwiększonego usuwania rury w tym obszarze.
Wybór materiałów na systemy rur nie jest arbitralny
Wniosek: Podczas instalacji rur miedzianych należy wziąć pod uwagę wiele czynników. Nawet dziś po raz pierwszy zauważa się pewne relacje, które w przeszłości nie były brane pod uwagę lub w ogóle nie były brane pod uwagę. Dlatego montaż systemu przewodów z rur miedzianych musi być przeprowadzony z dużą wiedzą specjalistyczną, a prace muszą być wykonane czysto i precyzyjnie. Wówczas systemy rur miedzianych osiągają minimalną żywotność od 40 do 60 lat.
porady i wskazówki
Specjalistyczny handel oferuje całą gamę różnych materiałów na rury. Od rur ze stali ocynkowanej po rury ze stali nierdzewnej z dodatkiem molibdenu po rury kompozytowe z tworzywa sztucznego z powłoką aluminiową. Wszystkie systemy i materiały mają różne zalety i wady i naprawdę należy je dokładnie sprawdzić. Wybór odpowiednich materiałów na rury zależy zatem od wielu czynników, które reprezentują złożoną interakcję.
