Budowa ściany z cegły
Ściany ceglane występują w trzech wariantach:
- jako ściana jednopłaszczowa
- jako ściana jednoskrzydłowa z ociepleniem
- jako podwójna ściana
Struktura różni się w zależności od wariantu.
Ściana jednopłaszczowa
Ściana jednoskrzydłowa to najprostszy wariant. Składa się z muru i tynku po obu stronach. Takie ściany można dziś znaleźć tylko w pomieszczeniach.
Ściana jednoskrzydłowa z dodatkową izolacją
Typowa ściana zewnętrzna to ściana jednowarstwowa z izolacją. Materiał izolacyjny mocuje się od zewnątrz bezpośrednio do muru, a następnie otynkuje ścianę od wewnątrz i na zewnątrz. Następnie ocieplić ścianę i nie można zmienić elewacji (w przypadku zabytkowego budynku), zamontować izolację wewnątrz i zabezpieczyć przed wilgocią paroizolacją.
Możliwe jest również zamocowanie zewnętrznej okładziny ściennej zamiast tynku. W takim przypadku należy pozostawić szczelinę powietrzną między izolacją a okładziną, tzw. Wentylację tylną.
W piwnicy jest specjalny przypadek. Tak zwana izolacja obwodowa jest mocowana na zewnątrz, ściana pozostaje wtedy nieotynkowana.
Mur dwupłaszczowy
Dwupłaszczowa ściana zewnętrzna ma tzw. Skorupę nośną i osłonę licową. Obudowa nośna jest wykonana z prawdziwych cegieł. Następnie izoluje się ścianę od zewnątrz przed wykonaniem okładziny elewacyjnej (widoczna okładzina przed ścianą). Alternatywnie, najpierw buduje się dwie skorupy, a przestrzeń między nimi wypełnia się izolacją dmuchaną. Powłoka ścienna mocowana jest do płaszcza nośnego za pomocą kotew ściennych, aby się nie przewróciła.
W Niemczech murowanie dwuwarstwowe występuje głównie na północy, gdzie bardzo popularne są domy z elewacjami klinkierowymi. Obecnie jednak ściana nie jest już solidnie zbudowana, a raczej dwuwarstwowa, dzięki czemu cegłę klinkierową można zobaczyć tylko na elewacji, a nie wewnątrz, ze względu na wymagania dotyczące izolacji termicznej.