Należy uzupełnić normalny drenaż
Wcześniej w parapetach wywiercono kilka otworów, przez które spuszczano wodę w postaci dysz. Ta przypadkowa zasada niesie ze sobą ryzyko, że hydroizolacja attyki ulegnie rozkładowi i że na dachu utworzą się cofki i kałuże w przypadku ulewnego deszczu lub wysokiego poziomu stopionej wody.
Normy DIN 1986-100 i DIN EN 12056-3 nakładają teraz obowiązek odwadniania awaryjnego dachów płaskich. Zasadniczo należy nadal brać pod uwagę drenaż konstrukcji attyki na zewnątrz. Kanały wodne umieszczone wewnątrz nie są już budowane i planowane. Możliwe są dwa warianty konstrukcyjne:
1. Jeden lub więcej wpustów na strychu pobiera wodę i kieruje ją poziomo przez pochyłe rury przez przejście przez attykę.
2. Jeden lub więcej „otworów” w attyce w najniższym punkcie dachu (pochyłym lub pochyłym koszu) zapewnia bieżącej wodzie ścieżkę odpływu do rury spustowej lub wylewki.
W obu wariantach odprowadzana woda może być zbierana i poddawana recyklingowi. Normalną wydajność drenażu oblicza się na podstawie powierzchni dachu i średnich rocznych opadów na placu budowy.
Burze i burze prowadzą w wyjątkowych przypadkach do ekstremalnego wzrostu ilości wody, która zbiera się na dachu z obramowaniem. W tym przypadku awaryjny drenaż tworzy „cichą rezerwę mocy”.
Ogranicz obciążenie ciężarem przez stojącą wodę
Oprócz tworzenia się kałuż i uszkodzeń spowodowanych zalaniem wodą, ze względu na potencjalne obciążenie stojące wodą należy również zainstalować odwodnienie awaryjne. Na każde dziesięć centymetrów poziomu wody sto kilogramów waży jeden metr kwadratowy powierzchni dachu. Awaryjne odprowadzanie wody musi rozpocząć się automatycznie i najpóźniej wtedy, gdy poziom wody jest zbyt wysoki, co jest obliczane statycznie podczas planowania.
porady i wskazówki
Testy wykazały, że prostokątne odpływy i wylewki zapewniają znacznie większe natężenie przepływu wody niż okrągłe rury. Wybierz prostokątny kształt przelewu awaryjnego, aby skorzystać z tego dodatkowego efektu.
