Grubość litego parkietu
Parkiety mozaikowe mają od ośmiu do dziesięciu milimetrów grubości i dlatego należy je szlifować cztery do pięciu razy. Przy odpowiednim gatunku drewna nadają się do ogrzewania podłogowego.
W przypadku parkietu listwowego, takiego jak jodełka, typowa jest grubość od 14 do 23 milimetrów. Pręty, które można zeszlifować od pięciu do siedmiu razy, nadają się tylko do ogrzewania podłogowego o mniejszej grubości.
Lamparquet to parkiet lamelowy o niewielkiej grubości od sześciu do 15 milimetrów. Standardowa grubość to dziesięć milimetrów, którą można szlifować cztery do pięciu razy. Tylko częściowo nadaje się do ogrzewania podłogowego.
W przypadku długich pasów i podobnych skojarzeń deski mają grubość od 14 do 23 milimetrów. Powierzchnie przeznaczone do obróbki od pięciu do siedmiu razy nadają się tylko do ogrzewania podłogowego ze specjalnego gatunku i rodzaju drewna.
Panele drewniane w parkiecie panelowym mają zwykle grubość około dziesięciu milimetrów. Jednak w zależności od czasu produkcji i regionalnego wzornictwa dostępne są również parkiety panelowe o grubości do dwudziestu milimetrów. Parkiet nie nadaje się do ogrzewania podłogowego.
Grubość parkietu wielowarstwowego
Gotowy parkiet składający się z dwóch warstw ma całkowitą grubość od dziesięciu do 16 milimetrów. Górna warstwa użytkowa ma od trzech do sześciu milimetrów. Muszą być przeszlifowane dwa lub trzy razy i nadają się do ogrzewania podłogowego.
Prefabrykowany parkiet trójwarstwowy może mieć grubość od dziesięciu do 25 milimetrów i warstwy ścieralne od trzech do ośmiu milimetrów. Sklejone nadają się do ogrzewania podłogowego.
Podłogi fornirowane mają grubość od dziesięciu do 23 milimetrów, a warstwa użytkowa jest mniejsza niż jeden milimetr. Nie można ich szlifować i nadają się do ogrzewania podłogowego.
Porady i wskazówki
Oprócz grubości parkietu decydujący wpływ na żywotność ma również rodzaj drewna. Drewno liściaste, takie jak dąb lub oliwka, ma bardzo małe ścieranie, a ilość drewna usuwanego przez szlifowanie jest mniejsza niż w przypadku bardziej miękkich drzew. Podczas gdy w przypadku twardego drewna traci się od 0,5 do 0,8 milimetra na jedno cięcie, w przypadku bardziej miękkich drzew wynosi on od 0,8 do 1,2 milimetra.