Ceremonia wiechy oznacza ukończenie muszli
Po zakończeniu fazy budowy surowej zwykle odbywa się ceremonia zawieszenia wiechy - zwykle po wznoszeniu konstrukcji dachu. Tak jest na całym obszarze niemieckojęzycznym, w wielu krajach panują dość podobne zwyczaje.
Korzenie ceremonii zawieszenia wiechy sięgają średniowiecza i niektórych zwyczajów stolarskich - do dziś handel stolarski jest nadal bardzo tradycyjnym rzemiosłem, tak więc większość ceremonii zawieszenia wiechy pozostaje niezmieniona od wieków.
Jako budowniczy powinieneś znać najważniejsze zwyczaje. Oprócz wiechy lub wiechy, obejmuje to również mowę na wiechę, ucztę na wiechę i prezenty na wiechę, a także wbijanie ostatniego gwoździa.
Szczegóły procesu
Najpierw należy zawiązać wiechę lub koronę wiechy. Następnie stolarze montują je na dachu.
Bardzo ważną częścią jest wypowiedź lub osąd stolarza, który podaje się przy tradycyjnym kieliszku wina, na końcu którego kieliszek zrzuca się z dachu. To powinno przynieść szczęście i błogosławieństwa.
Następnie klient wygłasza przemówienie, w którym dziękuje rzemieślnikom i pomocnikom, którzy pomogli wznieść dom. Potem następuje bardzo tradycyjna część: klient i przyszły właściciel wbijają ostatni gwóźdź.
W miejscach, w których jest to szczególnie tradycyjne - na przykład na niektórych obszarach wiejskich - jest to nieco utrudnione dla klienta, a ostatnia krokiew, w którą ma być wbijany gwóźdź, jest najpierw ukryta i przekazana klientowi dopiero po trudnych negocjacjach, jeśli dostarcza wystarczającą ilość piwa rzemieślnikom.
Dodatkowy posiłek to przytulne spotkanie wszystkich zaangażowanych po uroczystości.
Porady i wskazówki
Niektóre współczesne budynki nie mają dziś konstrukcji dachowej - ale tutaj zwykle odbywa się uroczystość, a mianowicie „celebracja sufitu”.
