Siej wykresy
Podobnie jak glina lub zwykła gleba, beton mineralny składa się z ziaren o różnych rozmiarach. W przypadku betonu mineralnego nazywa się to ziarnem. W normalnym przypadku wielkość ziaren największych i najmniejszych jest określona dla betonu mineralnego. Na przykład wielkość ziaren 2/45 mówi, że najmniejsze ziarna w mieszance betonu mineralnego mają rozmiar 2 mm, ale największe mają 45 mm.
Jest to pomocne w praktyce, ponieważ możesz już dobrze zorientować się w najmniejszych i największych ziarenkach. W niektórych przypadkach to jednak nie wystarczy - chodzi również o wszystkie ziarna, które pod względem wielkości znajdują się między najmniejszymi a największymi ziarnami.
Czy beton mineralny zawiera na ogół więcej lub więcej małych ziaren? Jaki jest rozkład wielkości ziaren? Beton mineralny 2/45 mógłby teoretycznie mieć 10 ziaren o średnicy 45 mm i 10 000 ziaren o wielkości 2 mm. Albo na odwrót. W obu przypadkach byłaby to zupełnie inna struktura ziarna.
Aby uwidocznić takie zależności, tworzone są tak zwane wykresy liniowe sita. Zawierają one w logarytmicznej reprezentacji istniejące wielkości ziaren i odpowiednie proporcje ziaren o tej wielkości. Dzięki temu można graficznie wyświetlić rozkład wielkości ziaren i oszacować strukturę betonu mineralnego.
Przeczytaj poprawnie diagramy
Wykresy krzywych sortowania pokazują poszczególne rozmiary ziaren i ich częstotliwość (w procentach) w mieszance ziaren. W ten sposób można na pierwszy rzut oka zobaczyć, które ziarna występują najczęściej w mieszance, a które są mniej powszechne.
Podczas czytania upewnij się, że reprezentacja jest logarytmiczna - musisz odczytać wartości i nie możesz po prostu wziąć ich liniowo z krzywych. Jeśli trzymasz w dłoni formularz w języku angielskim, musisz go przeczytać dokładnie w odwrotny sposób: osie poziome i pionowe są zamienione.
Idealna linia sortowania, czyli tak zwana parabola Fullera, reprezentuje idealny rozkład wielkości ziaren w mieszance, jest to mieszanina z możliwie najmniejszymi pustkami. Im bardziej rozkład wielkości cząstek zbliża się do idealnej linii klasyfikacji, tym bardziej optymalna jest mieszanka.
