Skład betonu
Beton składa się z trzech składników, do których można dodawać dodatki i dodatki. Trzy podstawowe składniki mają różne zadania:
- Cement: spoiwo, które praktycznie skleja wszystko razem poprzez wiązanie
- Woda zarobowa: woda rozpoczyna proces wiązania chemicznego
- Kruszywo (przestarzałe kruszywo): wypełniacz zwiększający wytrzymałość betonu na ściskanie
Wartość wodno-cementowa
Dlatego woda i cement odgrywają kluczową rolę w ustawieniu. Cement może wchłonąć tylko określoną ilość wody, zanim zostanie nasycony. W przypadku konwencjonalnego cementu portlandzkiego (CEM I, 32,4) stopień nasycenia wynosi około 40 procent. Woda jest związana chemicznie i fizycznie. Z tego wyprowadza się stosunek wody do cementu (stosunek w / c).
Chemiczny proces wiązania
W miarę wiązania klinkieru portlandzkiego rosną kryształy. Te kryształy zazębiają się w sposób podobny do igieł. Jeśli w betonie jest za dużo wody (nadmiar wody), woda ta znajdzie wyjście z cementu, beton będzie krwawił.
Za mało wody w betonie
Jeśli jednak zostanie usunięte zbyt dużo wody z cementu, nie może on już całkowicie związać. Dlatego podczas betonowania fundamentów między warstwą żwiru zabezpieczającego przed mrozem a późniejszym fundamentem betonowym układana jest folia. W ten sposób kruszywo nie może usuwać wody z betonu.
Ponadto beton należy zawsze poddawać dodatkowej obróbce. Latem, kiedy temperatury są bardzo wysokie, należy uważać, aby beton nie wysychał. W niektórych przypadkach woda jest nawet dodawana z zewnątrz do betonu, aby woda w betonie nie odparowała. W przeciwnym razie pojawią się pęknięcia.
Kurczenie się i pełzanie
Niemniej jednak niewielka część wody zawsze wyparuje. Zmniejsza to nieznacznie objętość betonowego korpusu - beton się kurczy. W pewnych okolicznościach świeży beton może również pełzać. O obu zjawiskach można przeczytać szczegółowo w rozdziale „Skurcz i pełzanie betonu”.
Minimalny czas utwardzania zgodnie z normą DIN
W czasie, w którym beton potocznie wysycha, faktycznie zasycha. Pełne utwardzenie tego ustawienia może zająć wiele lat. Dlatego też, zgodnie z obowiązującymi normami (DIN 1045), należy przestrzegać pewnych okresów czasu, aż beton osiągnie jasno określoną minimalną wytrzymałość na ściskanie.
Optymalne warunki do betonowania
W optymalnych warunkach, przy temperaturach około 20 stopni i wysokiej wilgotności względnej, okres ten wynosi 28 dni. Wytrzymałość na ściskanie, dzięki której można ostrożnie chodzić po młodym betonie, osiąga się po jednym do trzech dni, ponownie w zależności od czynników temperatury powietrza i wilgotności względnej.
porady i wskazówki
Im zimniej, tym dłużej potrwa proces wiązania. Proces ten zatrzymuje się całkowicie od temperatury minus 10 stopni. Beton nigdy nie powinien być obrabiany poniżej temperatury (temperatury betonu) 10 stopni, aby można było niezawodnie dotrzymać określonych wymagań czasowych.Jednak oprócz obróbki następczej, zagęszczenie betonu ma również wpływ na wiązanie i czas utwardzania.
