Kuchnia wiedźma i kuchenka
To model, który możesz dziś kupić nawet jako nowy. Czarownica kuchenna (lub pieszczotliwie nazywana także piecem barowym, ze względu na otaczający ją bar) znajdowała się praktycznie w każdym gospodarstwie i nadal jest często używana.
Te piece służą i były używane nie tylko do gotowania, ale większość modeli ma również imponującą wydajność grzewczą. Dzięki mocy grzewczej do 10 kW można było bez problemu ogrzewać nie tylko „salon”, ale także pomieszczenia przyległe, nawet zimą.
Na górze znajdują się zwykle dwa lub trzy żeliwne płyty grzejne, temperaturę regulowano przez dołożenie żaru i przesuwanie rondli: im bardziej w kierunku środka, tym bardziej w kierunku krawędzi temperatura stawała się niższa.
Właściwie zawsze w kuchence palił się ogień - nie bez powodu modele te są nadal znane w Austrii jako „piece ekonomiczne”. Dzięki szamotowi w środku, przy bardzo małej ilości drewna - nie zmieściło się więcej niż jeden lub dwa kłody - można było wytworzyć imponujące ciepło.
Piekarnik i statek wodny
Nieco lepiej wyposażone modele miały piekarnik, który znajdował się tuż obok drewnianej komory. W bardziej nowoczesnych wersjach występuje również klapka wziernikowa i szklany termometr.
Cechą szczególną Stangenherd jest statek wodny. Bezproblemowo zastąpił dzisiejszy czajnik, a jednocześnie zapewnił dobrą zdolność magazynowania ciepła przez piec. Statek wodny był zbiornikiem na zewnętrznej krawędzi pieca, który zawsze był wypełniony wodą.
Stale płonący „ogień do gotowania” w piekarniku również podgrzewał wodę, która służyła jako źródło ciepłej wody i jako magazyn ciepła. Pranie było zwykle suszone na piecu barowym.
Piec warsztatowy
Piece warsztatowe to mniejsza wersja pieca pokojowego. Zwykle buduje się je na kwadratowej podstawie o wymiarach około 40 x 40 cm i nieco wyższej niż stół. Na górze znajduje się zwykle pojedyncza płyta grzejna - piec warsztatowy był prowizorycznym piekarnikiem kuchennym dla bardzo biednych.
Moc grzewcza tych pieców, które w większości były również wyposażone w niski stopień szamotu, wynosi około 3,5 do 5 kW, czyli znacznie mniej niż w przypadku kuchni czarownicy. W niektórych przypadkach ten typ piekarnika można nadal kupić w sklepach ze sprzętem w bardzo przystępnej cenie. W przeciwieństwie do tradycyjnych pieców opalanych drewnem do salonu, piece warsztatowe nie posiadają okienka widokowego.
Odlewany piec lub piec armatni
Piece armatnie to bardzo prosta forma pieców, które były szeroko rozpowszechnione w tym kraju, zwłaszcza w salonach z początku XIX wieku, chyba że do ogrzewania używano węgla. Piec armatni zawdzięcza swoją nazwę cylindrycznemu kształtowi, który przypomina lufę armatnią.
Piece armatnie mogą mieć tylko około jednego metra wysokości („Bulleröfchen”), zwykle z płytą grzejną na górze, ale mogą również mieć bardzo okazałą wysokość do prawie dwóch metrów. W wielu przypadkach większe egzemplarze posiadały również niezwykle artystyczne zdobienia.
W przeciwieństwie do pieców używanych przez rolników i rzemieślników, nie mają szamotu. W rezultacie żeliwo pieca bardzo się nagrzewa, ale nie może utrzymać ciepła. Zużycie drewna jest odpowiednio wysokie. Są to najrzadsze piece, jakie dziś trudno znaleźć, ale także najbardziej urokliwe.
Zakazy prowadzenia działalności
Zgodnie z nowymi przepisami federalnego rozporządzenia w sprawie kontroli imisji, od 01.01.2015 r. Wiele starych pieców nie może już działać ze względu na wysoki poziom drobnego pyłu i zanieczyszczeń. Odpowiedzialny kominiarz wie, które piece mogą nadal działać.
