fabuła
Pierwszy perkolator do kawy został prawdopodobnie wynaleziony w latach 1810-1814 przez angielskiego wynalazcę i fizyka doświadczalnego Benjamina Thomsona. Mówi się, że pierwszy dzbanek do kawy z wewnętrznym cylindrem został zbudowany przez paryskiego blacharza w 1819 roku. Od tego czasu zasada była wielokrotnie zmieniana, udoskonalana i urozmaicana. Dlatego obecnie istnieje wiele różnych projektów, ale wszystkie opierają się na tej samej zasadzie.
Jak działa perkolator?
Najważniejszym elementem perkolatora, który łączy wszystkie warianty, jest rura wodna, która transportuje wodę od dołu do góry, gdzie przepuszczana jest przez filtr z kawą (zarówno podczas wznoszenia, jak i opadania). Wszystkie perkolatory są wypełnione wodą i posiadają filtr zawierający zmieloną kawę. Perkolator jest następnie wystawiany na działanie źródła ciepła: nadaje się do tego kuchenka gazowa, elektryczna lub kempingowa. Ciepło powoduje, że woda podnosi się do górnej części rurki, przechodzi przez mieloną kawę, a następnie albo opada z powrotem do dolnego pojemnika, albo jest kierowana do oddzielnej części. Kiedy woda spada z powrotem do dolnej części dzbanka, moc kawy można dowolnie zmieniać: im dłużej kawa gotuje się,im częściej woda przechodzi przez mieloną kawę i tym mocniejsza staje się kawa.
Druga zasada, znana również jako dzbanek do espresso, jest bardziej powszechna.
Dzbanek do espresso
Dzbanek do espresso jest podzielony na trzy części, które można rozebrać: dolną część wypełnia się wodą, następnie metalowy filtr, który jest wypełniony kawą mieloną, a na końcu górną część przykręca się do niego w kształcie dzbanka. Po podgrzaniu dzbanka woda przepływa w górę przez rurkę, przez zmieloną kawę, a następnie bąbelkuje w górnej części dzbanka. Po przepłynięciu całej wody dzbanek należy zdjąć z pieca.
porady i wskazówki
Dzbanek czyścić miękką szmatką i bez detergentu, aby nie zepsuć smaku kawy. W szczególności należy dokładnie myć dzbanek do espresso wykonany z aluminium, aby nie porysować materiału.
