Różnica między kominkiem a kominem
Termin komin określa z jednej strony klasyczny kominek otwarty w budynku, z drugiej zaś wywietrznik spalin. Przed rozwojem nowoczesnych systemów grzewczych do ogrzewania i gotowania używano otwartych i zamkniętych kominków. Jego „przedłużenie” w postaci wylotu dymu na szczycie było i jest rzeczywistym kominem. Wraz z pojawieniem się nowoczesnych konstrukcji grzewczych, prosty otwór wentylacyjny przekształcił się w kominy zintegrowane z budynkiem, znane jako kominy.
Typy konstrukcji znane dziś jako kominy to poza paleniskami otwartymi przede wszystkim kominy wentylacyjne mocowane do ściany zewnętrznej. Reprezentują rodzaj „spuścizny”, która wyewoluowała z oryginalnych odcisków otworów. W wielu przypadkach komin ze stali nierdzewnej jest specjalnie instalowany dla emitera spalin, takiego jak komin pokojowy lub ogrzewanie podłogowe. Komin jest zwykle zamknięty w murze budynku.
Kominy mają zwykle prosty system wyciągu otworów
Podczas montażu komina ze stali nierdzewnej stosuje się komin dwuścienny z izolacyjną warstwą pośrednią. W większości przypadków jest to prosty odpowietrznik, który nie nadaje się do wszystkich rodzajów ogrzewania. Minimalna długość, ceramiczna rura wewnętrzna i dopływ zatwierdzony przez przepisy budowlane zwykle usuwają wprowadzane spaliny za pomocą przeciągów, których siłę rozciągania można regulować za pomocą klap.
Częściowy odzysk ciepła możliwy w kominach za pomocą specjalnych urządzeń do recyrkulacji spalin i wielokrotnych połączeń zwykle nie jest możliwy w przypadku komina. Podobnie jak w przypadku montażu komina ze stali nierdzewnej, dokładne i obowiązujące przepisy dotyczące odległości od elementów budynku, takich jak okna, drzwi, konstrukcje dachowe i ściany zewnętrzne, dotyczą również komina ze stali nierdzewnej.
porady i wskazówki
Zapytaj swojego kominiarza o dokładne opcje wentylacji wyciągowej. W niektórych przypadkach komin ze stali nierdzewnej na ścianie zewnętrznej może zastąpić kosztowną i pracochłonną renowację komina w murze.
