Najważniejsze różnice między tynkiem gładkim a zatartym
Klasyczny tynk ścierny nakłada się zwykłą kielnią, a następnie wygładza i ustrukturowuje kielnią. Rozróżnia się różne wielkości ziaren dodatków. Mówi się często o szorstkim tynku monachijskim lub tak zwanym tynku robakowym. Mineralny tynk ścierny ma tę zaletę, że jest oddychający, jest uważany za bardzo odporny i dlatego można go bez problemu nakładać na ściany zewnętrzne. Tynk ścierny zwykle składa się z komponentów mineralnych. Gładki tynk jest wolno twardniejącym materiałem wykonanym z tynku wapiennego lub glinianego. Nakłada się za pomocą pacy wygładzającej (10,70 € w Amazon *) lub prostownicy. Stosowany jest głównie w pomieszczeniach zamkniętych i przetwarzany w taki sposób, aby uzyskać gładką powierzchnię ściany.
Zalety obu rodzajów tynkowania
Wspomniano już o kilku zaletach wcierania tynku. Wcierany tynk ma inne zalety:
- Jest bardzo wytrzymały i dlatego można go używać również na zewnątrz.
- Może być również używany do mostkowania mniejszych pęknięć bez żadnych problemów.
- Mniejsze uszkodzenia w murze lub w podłożu stają się praktycznie niewidoczne, jeśli zostanie nałożony nieco grubszy materiał.
- Kolejną ważną zaletą przetartego tynku jest stosunkowo łatwa obróbka.
Ale gładki tynk ma też swoje zalety. Można uzyskać bardzo gładkie i równe powierzchnie. Ponadto materiał można znacznie łatwiej naprawić lub poprawić w przypadku uszkodzenia. Nie należy jednak zapominać, że gładki tynk wymaga ostrożniejszej metody pracy. Dodatkowo powierzchnia musi być równa, ponieważ nierówności są tu znacznie bardziej widoczne niż przy przetartym tynku.
Przygotowanie ściany jest ważne dla obu rodzajów tynkowania
Ściany przed nałożeniem należy zawsze oczyścić z luźnych części i dokładnie oczyścić. Sensowne może być również nałożenie podkładu. Szczególnie w przypadku późniejszego nałożenia gładkiego tynku należy zwrócić uwagę na odpowiednią jakość powierzchni ścian i odpowiedni grunt.
