Przygotowanie ściany i narzędzi
Powierzchnia, na którą nakładany jest tynk, musi być absolutnie wolna od kurzu. Luźne części, takie jak stary tynk lub resztki farby, są strącane. Jeśli w ścianie występują duże pęknięcia lub dziury, należy je najpierw wypełnić. Jeśli powierzchnia jest bardzo gładka, należy ją najpierw zszorstkować, na przykład zeszlifować. Grunt rozprowadzić na bardzo chłonnej powierzchni i pozostawić do wyschnięcia przed nałożeniem tynku.
Aby wymieszać tynk, potrzebujesz odpowiednio dużego wiadra i mieszadła, które można podłączyć do wiertarki (92,95 € w Amazon *). W zależności od rodzaju tynku drobnoziarnistego podczas nakładania należy używać różnych kielni. Niezależnie od tego, czy do ściany nadaje się kielnia wygładzająca (10,70 euro w Amazon *), szpiczasta czy zębata, zapytaj swojego specjalistę przy zakupie tynku. Szczotka do winogron to poręczna tabliczka, którą wciera się tynk. Prosta krawędź pomoże Ci sprawdzić, czy otynkowana powierzchnia jest rzeczywiście prosta i bez różnic wysokości.
Błędy przetwarzania podczas samodzielnego wykonywania
Zasadniczo najlepszą ochroną przed pomyłkami przy obróbce tynku drobnoziarnistego jest dokładna porada, na przykład przy zakupie suchego tynku od sprzedawcy. Nie należy odbiegać od specyfikacji producenta na opakowaniu. Tynk lubi tylko temperatury od pięciu stopni, w przeciwnym razie tworzą się pęknięcia. Natomiast wysokie temperatury nie stanowią problemu. Tynk można nakładać na ścianę tylko cienkimi warstwami. Jeśli zostanie nałożony zbyt grubo, również pęknie. Zapakowany tynk należy przechowywać w stanie suchym. Nieprawidłowe przechowywanie prowadzi do utraty jakości. Po zawilgoceniu tynku w miejscu przechowywania nie można go już używać.
porady i wskazówki
W przypadku długiej przerwy między renowacją tynku a rozpoczęciem tynkowania drobnoziarnistego, należy najpierw ponownie nałożyć podkład. Jeśli nie ma podkładu, zwilż powierzchnię wodą. Za wszelką cenę należy unikać tworzenia się pyłu.
