Właściwości istniejących podłoży
Zasadniczo wszystkie podłoża powszechnie stosowane w budownictwie można wykorzystać do przetwarzania masy poziomującej (21,49 EUR w Amazon *) lub masy poziomującej. Jedynymi wyjątkami są powierzchnie, które nie są chłonne, np. Wykonane z tworzywa sztucznego lub metalu. Z drugiej strony odpowiednie są podłogi drewniane. Jednak podłoża powinny mieć następujące właściwości:
- Powinieneś być suchy.
- Wymagana jest odpowiednia nośność.
- Podłogi muszą mieć niezbędną wytrzymałość.
- Kurz, brud, olej lub smar, a także środki antyadhezyjne powinny zostać usunięte.
Do przygotowania podłoża
Po usunięciu zabrudzeń, luźnych części lub innych zanieczyszczeń, chłonne podłoża należy w razie potrzeby zagruntować odpowiednim środkiem. W tym celu należy użyć odpowiednich środków od wyspecjalizowanych sprzedawców i pozostawić je do wyschnięcia przez wystarczający czas po nałożeniu, zanim rozpocznie się stosowanie masy poziomującej.
Twórz nachylone warstwy za pomocą masy poziomującej
Do tworzenia skośnych warstw zwykle stosuje się szybko utwardzalny materiał. Po nałożonych warstwach, które mogą mieć nawet do kilkudziesięciu centymetrów grubości, można chodzić już po kilku godzinach. Materiał jest przetwarzany w kilku etapach:
- Zwykle najpierw nakładana jest warstwa kontaktowa. Można to zrobić na przykład za pomocą pacy wygładzającej (10,70 € w Amazon *).
- Następnie materiał nakłada się w wymaganej grubości warstwy.
- Chcąc uzyskać pożądane nachylenie podczas obróbki, należy ostrożnie zdjąć warstwę prostą krawędzią. Pracuj za pomocą miernika lub poziomicy ze znakiem gradientu. Jeśli musisz przerobić, najpierw usuń wskaźniki i wypełnij puste miejsca.
- Po pewnym czasie od około trzech kwadransów do godziny można wykończyć powierzchnię płytką z gąbki, gładząc ją okrężnymi ruchami. Nie zapomnij później wyczyścić narzędzi wodą.
Wartości tolerancji dla zboczy
Zwykle nie powinno być stoków o różnicy wysokości większej niż 3 milimetry na metr odległości. Podczas określania gradientu najlepiej jest zmierzyć większą odległość zamiast od razu określać całkowity gradient. Różnica wysokości nie powinna przekraczać 6 milimetrów na odcinku 2 metrów. Jeśli podłoga ma być używana do układania płytek, istnieją jeszcze niższe wartości tolerancji.
