Lutowanie twarde i miękkie
Istnieje kilka ważnych różnic między lutowaniem twardym a lutowaniem twardym. Podstawową różnicą jest zakres temperatur, w których odbywa się lutowanie. Lutowanie twarde zazwyczaj przeprowadza się w temperaturach powyżej 450 ° C , lutowanie miękkie zwykle odbywa się w zakresie temperatur od 180 ° C do 250 ° C.
Ze względu na wyższą temperaturę do lutowania twardego należy używać innych stopów niż do lutowania miękkiego. Lutowanie twarde zapewnia znacznie stabilniejsze i trwalsze połączenie niż lutowanie miękkie - dlatego jest obowiązkowe w wielu obszarach (np. Rury miedziane w instalacjach).
Mosiądz
Mosiądz to stop miedzi i cynku. Ponadto czasami dodaje się niewielkie ilości innych metali w celu zmiany właściwości stopu w żądany sposób. Może to być na przykład ołów (tzw. Brąz).
Wraz ze wzrostem zawartości cynku obniżają się temperatury topnienia materiału. Na przykład CuZn5 ma zakres topnienia między 1050 a 1065 ° C, podczas gdy zakres topnienia CuZn37 wynosi już 902 - 920 ° C. Dlatego stop jest ważny dla temperatury roboczej.
Odpowiednie lutowie do lutowania twardego mosiądzu
Najbardziej odpowiednim lutem do lutowania twardego jest zwykle lut srebrny. Tutaj zdecydowanie powinieneś użyć srebrnego lutowia, który zawiera od 20% do 56% srebra (Ag). Oto następujące pionki:
| Oznaczenie zgodnie z EN ISO 17672 | Oznaczenie zgodnie z DIN EN 1044 | Zakres temperatur lutowania |
|---|---|---|
| Ag 155 | Ag 103 | 650 ° C |
| Ag 145 | Ag 104 | 670 ° C |
| Ag 140 | Ag 105 | 690 ° C |
| Ag 134 | Ag 106 | 710 ° C |
Odpowiednim topnikiem (smarem do lutowania) jest wówczas (dla wszystkich lutów) topnik FH 10.
Inne możliwe pionki
Luty mosiężne (wykonane z miedzi i cynku) mogą być stosowane tylko w ograniczonym zakresie w przypadku stopów bardzo bogatych w miedź. Z reguły jednak należy powstrzymać się od stosowania lutu mosiężnego i zamiast tego użyć lutu srebrnego określonego w normie DIN.
porady i wskazówki
Do lutowania stopów mosiądzu zawierających aluminium wymagane są specjalne topniki; wyżej wymienione lutowia można stosować do stopów zawierających ołów. Zawartość ołowiu powyżej 3% może być problematyczna podczas lutowania (mniejsza trwałość punktu lutowniczego).
