Ta norma DIN opisuje przepuszczalność pary wodnej przez farby
Norma DIN EN 1062-1 reguluje obszar przepuszczalności pary wodnej dla powłok ściennych. Dzieli kolory na trzy różne poziomy przezroczystości, jak widać w poniższej tabeli:
| Przepuszczalność | Wartość Sd (metr) | Przepuszczalność pary wodnej / godzinę i metr kwadratowy |
|---|---|---|
| Niska | > 1.4 | <0,6 g |
| średni | 0,14 - 1,4 | 0,6 - 6 g |
| wysoki | <0,14 | > 6 g |
Jak otwarte na dyfuzję są farby emulsyjne?
Farby emulsyjne są uważane za farby błonotwórcze; tylko bardzo drobne kropelki wody przedostają się przez ich powierzchnię. Średnia wartość Sd to około 0,5, czyli w środkowym zakresie. Uważa się, że tylko kilka farb emulsyjnych jest wysoce przepuszczalnych.
Naturalne farby wapienne i klejowe są w tej dziedzinie po prostu liderem, ich wartości Sd mieszczą się między 0,02 a 0,05: znacznie poniżej farb emulsyjnych.
Jeśli więc naprawdę zależy Ci na oddychających ścianach, możesz użyć wspomnianych naturalnych kolorów, najlepiej malowanych bezpośrednio na paroprzepuszczalnym tynku. Ponieważ tapety, na których zwykle powstają farby emulsyjne, często zmniejszają dyfuzję ścian!
Wentylacja jest również konieczna w przypadku ścian z otwartymi porami!
Ściany otwarte na dyfuzję nie zapewniają ulgi w normalnej wentylacji, ponieważ w pomieszczeniu zwykle oddaje się tyle wilgoci, że w najgorszym przypadku gromadzi się ona w ścianach i prowadzi tam do pleśni.
Jeśli chcesz stworzyć naprawdę zdrowy klimat w pomieszczeniu, powinieneś kilka razy dziennie otwierać okna, aby uzyskać mocną wentylację lub stworzyć automatyczny system wentylacji.
porady i wskazówki
Kupując farby emulsyjne zwróć szczególną uwagę na krycie! Niedrogie farby często muszą być pomalowane na kilka warstw, aby naprawdę pokryć: To z kolei neguje przewagę cenową.
